Spis treści
Uczestnicy dzielili się doświadczeniami i szukali wspólnych rozwiązań
Już w zapowiedzi wydarzenia organizatorzy – Stowarzyszenie „Wspólnota Polska”, Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli SWP oraz Fundacja „Dom Kultury Polskiej w Wilnie” – podkreślali, że głównym celem zjazdu jest budowanie platformy współpracy i wymiany doświadczeń.
– Najważniejsze jest zbudowanie takiej przestrzeni rozmowy i poczucia, że jesteśmy jedną polską rodziną. Może to brzmi banalnie, ale ci ludzie chcą być ze sobą – mówił prezes „Wspólnoty Polskiej” Dariusz Piotr Bonisławski.
W programie tegorocznej edycji znalazły się warsztaty metodyczne, wykłady ekspertów, wizyty studyjne w polskich szkołach i instytucjach kultury na Litwie, a także wydarzenia artystyczne.
Tematem przewodnim spotkania byli polscy nobliści. Gośćmi specjalnymi byli m.in. prof. Łukasz Tischner i dr Łukasz Wróbel. Nie zabrakło także refleksji poetyckiej – wiersze Miłosza, Szymborskiej i Herberta zaprezentowali Anna Dymna i Jacek Romanowski.
Polska tożsamość i język łączą nauczycieli niezależnie od kraju zamieszkania
Dla uczestników zjazdu było to także forum, na którym można było otwarcie mówić o wyzwaniach. Urszula Gawlik, prezes Zrzeszenia Nauczycieli Polskich w Ameryce i dyrektorka jednej z chicagowskich szkół, zwróciła uwagę na kurczącą się liczebnie Polonię:
– Nasza polonijna rodzina w Chicago się zmniejsza i ten proces postępuje – przyznała.
Z kolei Wira Szerszniowa, dyrektor Szkoły nr 10 im. św. Marii Magdaleny we Lwowie, podkreśla, że zadaniem i wyzwaniem Polaków na Ukrainie, gdzie działają cztery polskie szkoły, jest zachowanie dotychczasowego modelu nauczania, czyli pełnowymiarowej szkoły średniej w języku polskim i możliwości zdawania matury po polsku.
– Tak jest teraz i liczymy, że uda nam się to utrzymać – mówiła.
Jak zauważyła Krystyna Dzierżyńska, prezes Stowarzyszenia Nauczycieli Szkół Polskich na Litwie „Macierz Szkolna”, choć różne kraje mają odmienne realia i modele nauczania, to wszystkich uczestników łączy wspólny cel: „mowa ojczysta, nauczanie języka polskiego, potrzeba utrzymania tego, co posiadamy, oraz polskiej tożsamości narodowej”.
Zakończony w Wilnie XI Światowy Zjazd Nauczycieli Polonijnych potwierdził, że mimo odmiennych kontekstów politycznych, demograficznych i edukacyjnych, środowisko pedagogów polonijnych potrafi mówić jednym głosem. To głos troski o język, tożsamość i przyszłość kolejnych pokoleń dzieci i młodzieży uczących się poza krajem.