W zeszłym roku na jednego mieszkańca w Polsce przypadało 4 razy mniej wody, niż statystycznie na jednego Europejczyka

to przez to, że ludzie zużywają wodę na swoje trawniki latem, nie chcą by wyschły to leją tą wodę. Ja staram się ją oszczędzać. Ogólnie wykorzystuję ją do gotowania, mycia, prania itd. Piję cisowiankę a nie wodę z kranu. Trzeba oszczędzać wodę bo źródełko może się kiedyś wyczerpać i wtedy dopiero będzie katastrofa

Woda "krąży" w przyrodzie. Co napada, to odparuje i znowu spadnie. Każdy kto wierzy w te bzdury z artykułu powinien się cofnąć do podstawówki.
Kilka faktów:
Woda słodka to ok. 3% światowych zasobów wodnych, nie 0,6%.
Koszt odsalania wody nieustannie spada przy wzroście produkcji i wydajności technologii, a zasoby wody słonej są praktycznie nieograniczone.
Cykl okresów suszy i okresów wzmożonych opadów powtarzają się od początku świata, nie ma to nic wspólnego z działalnością człowieka.
Nie oznacza to, że nie warto oszczędzać wody - ze względów czysto ekonomicznych, skoro za wodę płacę to nie leję jej bezmyślnie. Ale nie ma co się bać, że wody zabraknie. Żeby na Ziemi zabrakło wody musiałaby odparować w kosmos, a przed tym chroni nas atmosfera. Jak zniknie za miliardy lat to po pierwsze dawno nas już nie będzie, po drugie życie - jakie wtedy nie będzie - skończy się ponieważ bez atmosfery nie jest możliwe życie na Ziemi.

Rzeki wysychają, widmo klęski głodu
W ciągu ostatniego dziesięciolecia susza na Bliskim Wschodzie pogłębiła się. Nigdzie indziej na świecie, poza Indiami, rezerwy wody pitnej dla milionów ludzi nie zmniejszają się tak szybko. Czy biblijne ziemie czeka klęska głodu?
Susze na Bliskim Wschodzie są zjawiskiem periodycznym, ale na przestrzeni ostatniego dziesięciolecia nie tylko zdarzały się częściej, lecz również przybrały na intensywności.
Pomiary wykonane przez satelitę GRACE pokazują, że mieszkańcy brzegów Tygrysu i Eufratu tracą zasoby wodny pitnej w największym tempie spośród wszystkich regionów świata, tak samo błyskawicznie, jak Indusi.
Między 2003 a 2009 rokiem ze zbiorników retencyjnych zniknęło 144 kilometry sześcienne czystej wody, to tyle ile wypełnia Morze Martwe.
Około 60 procent wody zostało wtłoczonych do podziemnych zbiorników, aby w ten sposób za pomocą wód gruntowych nawadniać pola uprawne w Turcji, Syrii, Iraku i Iranie.
Jednak pomiary wykazują, że woda składowana w podziemnych zbiornikach jest zużywana znacznie szybciej niż można ją uzyskać z rzek.
W najbliższych latach może więc dojść do sytuacji, gdy nie będzie już czego wtłaczać pod ziemię, a pola uprawne wyschną na wiór rozpoczynając klęskę głodu. Sytuacja znacząco się pogorszyła po 2007 roku, kiedy nadeszła ciężka susza.
Utraty rezerw wody pitnej z tamtego okresu nie udało się odbudować do tej pory i nic nie wskazuje na to, aby w najbliższym czasie miało się coś zmienić. Tymczasem susza nie odpuszcza, a region coraz częściej atakuje niezwykle żarłoczna szarańcza, która odbiera ludziom to, co ostaje się suszy.
Przyszłość nie jest pomyślna, zwłaszcza, że zapotrzebowanie na wodę w regionie wciąż wzrasta, a deszcze nie chcą padać tak obficie, jak życzyliby sobie tego mieszkańcy. Bliski Wschód jest jednym z tych regionów, gdzie wojna o wodę jest najbardziej prawdopodobna.