Konferencja z bohaterami Art-B i modelka w zarządzie. Komu służy Organizacja Byłych Oficerów Wywiadu

Organizacja Byłych Oficerów Wywiadu powstała w ubiegłym roku. Cele ma szczytne, podobnie jak szczytne przyświecają jej misje. Po pierwsze, prowadzenie, przekazywanie i upowszechnianie podstawowych wartości wywiadu Rzeczypospolitej Polskiej w dzisiejszych międzynarodowych środowiskach dyplomatycznych i biznesowych. Po drugie, wspieranie działań wywiadowczych w polityce, dyplomacji, strategii, bezpieczeństwie i obronie Rzeczypospolitej Polskiej. Po trzecie, wychowanie patriotyczne w duchu zasad służby wielkiej sprawie, pracy ofiarnej i świadomej celu, dobra ojczyzny, najszczytniejszej służby Rzeczypospolitej Polskiej.

Na początku tego roku OBOW ogłosiła zarząd, w którym zasiadają między innymi bliżej nieznane osoby jak prezes Marek Zarządzki, radca prawny. Na stronach internetowych organizacji przedstawia się jako: ekspert, mecenas, radca prawny, prokurator, doradca Sejmu, prawnik z doświadczeniem pracy w biurze zarządu PZU SA, Daewoo TU SA, członek rad nadzorczych Mostostal SA i II sekretarz Ambasady RP w Wilnie. - Krótko pracował w wywiadzie, był w Wilnie, ale został zwolniony - mówi jeden z byłych oficerów wywiadu.

W zarządzie OBOW jest też w funkcji rzecznika prasowego Andrzej Dolega, jest były dyplomata z Moskwy Edward Denkiewicz. Są oficerowie rezerwy: Janusz Okoń, Krzysztof Kucharski, Ireneusz Kisiel. W zarządzie znalazła się też (przedstawiana jako oficer prasowy) pochodząca z Radomia Anastazja Lenda, bardziej znana z wybiegów mody, reklam i rozbieranych sesji niż kojarzona z wywiadem. O Anastazji lokalna radomska gazeta pisała, że jest nie tylko piękna, ale też pracowita i że nie można przejść obojętnie obok jej urody. Ona sama zwierzała się dziennikarzom: "Kiedy byłam dzieckiem, chciałam być księżniczką i zbierałam lalki Barbie. Ale potem, kiedy wybierałam kierunek studiów, postanowiłam walczyć ze stereotypem pustej pannicy. Prawo było jednocześnie trudne i dawało duże możliwości pokierowania swoim życiem. Zaczynałam studia bez przekonania, ale teraz wiem, że będę zajmować się prawem, najlepiej prawem autorskim - oczywiście w dużej agencji modelingowej" - mówiła. Modelka jest także asystentką w kancelarii Marka Zarządzkiego.

Poważni ludzie wywiadu odcinają się od OBOW. Każdy agent wywiadu od razu widzi, że to kabaret,a nie organizacja

Organizacja Byłych Oficerów Wywiadu zaistniała w mediach niedawno, bo 18 czerwca przy okazji Międzynarodowej Konferencji Naukowej "Operacja Most" poświęconej tajnej operacji polskiego i izraelskiego wywiadu, która miała miejsce na początku lat 90. Ale to nie OBOW była bohaterem prasowych tekstów, a słynni bohaterowie afery Art-B, czyli Andrzej Gąsiorowski i Bogusław Bagsik, którzy firmowali tę konferencję. Zaproszono na nią znane osobistości ze świata polityki i biznesu. W konferencji miał brać udział nawet prezydencki doradca prof. Roman Kuźniar, choć on sam o swoim udziale nic nie wiedział. Podobnie jak inni znamienici goście czy parlamentarzyści.

W zaproszeniu organizatorzy napisali: "25 lat temu rozpoczęto operację «Most». Szczegóły tej fascynującej historii są nadal owiane głęboką tajemnicą. W dniu 18 czerwca 2015 r. podczas konferencji będzie można spotkać przedstawicieli uczestniczących w tej operacji".

O samej operacji media informowały już wielokrotnie. Przedstawiano ją jako jedną z największych w historii polskich służb specjalnych. Na początku lat 90. Z terenów byłego ZSRR przez Polskę przerzucono do Izraela 40 tys. osób pochodzenia żydowskiego. Operacja "Most" zapoczątkowała współpracę polskich służb z zachodnimi, wcześniej wrogimi, agentami. Przemiany, które rozpoczęły się w ZSRR w końcu lat 80. Spowodowały niepokój w izraelskim wywiadzie. Służby obawiały się, że rozpad Związku Radzieckiego może dotkliwie odbić się na Żydach, którzy tam zamieszkiwali, że grozi im niebezpieczeństwo. Rozpoczęto więc dyplomatyczne rozmowy z Michaiłem Gorbaczowem, który wyraził zgodę na emigrację radzieckich żydów do Izraela. Ale jak przerzucić prawie 1,7 mln ludzi? Węgry i Rumunia odmówiły pomocy, bojąc się gniewu arabskiego świata.
Samoloty z transportem osób pochodzenia żydowskiego mogły być bowiem celem arabskich ataków. W Polsce w tym czasie Tadeusz Mazowiecki zostaje premierem. Będąc z wizytą w USA w 1990 r., spotkał się tam z przedstawicielami Amerykańskiego Kongresu Żydów. Obiecał pomoc. I tak rozpoczęła się współpraca polskich służb z izraelskim Mosadem. Do Polski zaczęli przybywać z ZSRR obywatele pochodzenia żydowskiego. Stąd wywożono ich do Izraela samolotami. W operacji swój udział mieli też szefowie Art-B, którzy sfinansowali część operacji. Już wtedy Bagsik i Gąsiorowski mieli problemy. W 1991 r. zarówno Bagsik, jak i Gąsiorowski po tym, jak prokuratura rozpoczęła śledztwo w sprawie nieprawidłowości finansowych w ART-B, znaleźli się w Izraelu. Rozesłano za nimi listy gończe. Bagsika zatrzymano w Szwajcarii - odsiedział 10 lat. Gąsiorowski nie wychylał się z Izraela i w 2013 r. zarzuty wobec niego się przedawniły. Wtedy zaczął pojawiać się w Polsce. - To Gąsiorowski był sponsorem tej konferencji 18 czerwca - mówi "Polsce" jeden z byłych oficerów wywiadu. Na hasło Organizacja Byłych Oficerów Wywiadu wybucha śmiechem. - Nie jest pani pierwszą osobą, która o nich pyta. Miałem mnóstwo telefonów od dziennikarzy przy okazji tej konferencji. Tymczasem nie bardzo jest o czym pisać. To niepoważne zjawisko.

Podobnie reagują inne, dobrze znane asy polskiego wywiadu. Jeden z byłych szpiegów wspomina: - Gdzieś rok temu dowiedziałem się, że jestem w zarządzie tej organizacji. Obok mnie Gromosław Czempiński, Andrzej Derlatka. Zostaliśmy wpisani bez naszej zgody. Napisałem do Derlatki: "Wiesz, że jesteś w zarządzie tej organizacji?". Odpowiedział: "Pierwsze słyszę". Napisałem wówczas do Marka Zarządzkiego, że nie życzę sobie być wśród jej członków. Podobnie zareagowali koledzy. Zarządzki zasypywał mnie mejlami. Wymyślił nawet godło tej instytucji. Ale każdy agent wywiadu od razu widzi, że to jest kabaret, a nie organizacja. A jej prezes nie jest przez nas traktowany poważnie.

Byli oficerowie wywiadu, z którymi rozmawiam o OBOW, stanowczo odcinają się od tej organizacji. Nie chcą podawać nazwisk. - Nie chcemy być łączeni z tą organizacją - tłumaczą. - Poza tym oficerowie wywiadu nie organizują się w takich instytucjach. Ludzie, którzy firmują OBOW nie są przez nas znani. Mieli plan, aby zrobić think tank i zarabiać. Ale poważni ludzie wywiadu odżegnują się od nich. Jeśli w tej organizacji nie ma: Gromosława Czempińskiego, Henryka Jasika, Bogdana Libery, nawet generała Dukaczewskiego, to o czym my mówimy?

Były oficer kontrwywiadu: - Nic o nich nie wiem, nie znam ich, na oczy nie widziałem, to nie są oficerowie wywiadu. Byli oficerowie wywiadu trzymają styl, mają klasę. W tym wypadku nie mogę więc nic powiedzieć, ani złego, ani dobrego. Oczywiście w kuluarach słyszałem kiepskie opinie. Mówiąc delikatnie, to organizacja niskiego lotu. Poważnie nikt ich nie traktuje.

Kolejny z rozmówców, generał, przez długie lata związany ze służbami specjalnymi, zgadza się, że OBOW miała pomysł i może słuszną ideę, jeśli chodzi o organizację konferencji. - Hasła może i szczytne głoszą, ale osoby firmujące tę organizację, mówiąc delikatnie, odstraszają. Każdemu wolno się spotykać, organizować, działać, póki nie łamie prawa. Ale jeśli zaprasza się na nią takie osoby jak Gąsiorowski, to my się od tego odcinamy. Ludzie prawdziwie związani z wywiadem widzą, że to, mówiąc krótko, ściema.

Próbowałam porozmawiać o OBOW z prezesem Markiem Zarządzkim. Zasypał mnie deklaracjami, jak bardzo jest zajęty w pracy ze studentami, pisaniem zażaleń, jest autorem wielu tekstów i publikacji w gazetach, bo jeśli coś robi, to robi albo dobrze, albo wcale. Na dodatek ma zapalenie gardła. Na koniec życzył miłego wieczoru i wyłączył telefon.