Instytucje publiczne, jak zaznacza resort, prowadzą nadzór nad chorobami zakaźnymi i monitoring sytuacji epidemiologicznej w kraju. MZ przypomina, że wydane zostały zalecenia dla pracowników sektora ochrony zdrowia dotyczące zapobiegania transmisji w podmiotach świadczących usługi zdrowotne. Aktualnie WHO nie rekomenduje wprowadzenia ograniczeń w podróżowaniu.
We wcześniejszych latach ospa małpia powodowała zachorowania u ludzi wyłącznie w krajach afrykańskich, w których występują przenoszące wirusa MPXV gryzonie afrykańskie. Poza Afrykę były zawlekane pojedyncze przypadki, które nie stanowiły źródła ognisk zachorowań. Obecnie przypadki ospy małpiej w postaci ognisk zachorowań obejmujących po kilkadziesiąt osób pojawiły się m.in. w: Hiszpanii, Portugalii i Wielkiej Brytanii.
Początkowe objawy choroby to wysoka gorączka, powyżej 38,5 st. C, uogólnione lub miejscowe powiększenie węzłów chłonnych, ból głowy, ból pleców i znaczne osłabienie.
Po 1-3 dniach u pacjenta rozwija się wysypka (w kolejności: plamki, grudki, pęcherzyki, krosty, strupki). Wysypka zazwyczaj zaczyna się na twarzy i następnie rozprzestrzenia się na inne części ciała. W czasie wystąpienia wysypki osoba chora jest zakaźna. Wysypka utrzymuje się przez 2-4 tygodnie. Blizny, po odpadnięciu strupów będących skutkiem wysypki, są bardzo głębokie, ale zanikają w okresie 1-4 lat. Obecnie nie ma celowanego leczenia. Stosuje się leczenie objawowe, aktualnie dostępnymi środkami zaradczymi w razie potrzeby (zewnętrznie odkażające, przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, przeciwświądowe).
Osobami narażonymi na zakażenie w szczególności jest m.in. personel ochrony zdrowia w kontakcie z chorymi pacjentami. Zalecane jest unikanie kontaktów z osobą chorą, wczesne rozpoznanie, izolacja, w tym szpitalna, osób podejrzanych o zakażenie i chorych. Szczepienia przeciw ospie małpiej w Polsce są wykonywane szczepionką JYNNEOS i Bavarian Nordic A/S. Szczepienia są dobrowolne.
wu
Źródło:
