Wczoraj w Krakowie w wieku 102 lat zmarła Helena Dunicz-Niwińska, była więźniarka niemieckich obozów koncentracyjnych: Auschwitz, Ravensbrueck i Neustadt-Glewe.
W styczniu 1943 r. została aresztowana przez Niemców. Trafiła do więzienia we Lwowie, a po 10 miesiącach wraz z matką została deportowana do niemieckiego obozu Auschwitz II-Birkenau. Tutaj jako skrzypaczka została członkinią orkiestry kobiecej.
W swoich wspomnieniach „Drogi mojego życia. Wspomnienia skrzypaczki z Birkenau”, które ukazały się nakładem wydawnictwa Muzeum Auschwitz, opisała ten moment. Jesienią 1943 r. stanęła ona przed więźniarką, Austriaczką żydowskiego pochodzenia, wybitną skrzypaczką Almą Rose. „Zapytała o moje umiejętności muzyczne. (…) Bez słów położyła na pulpicie nuty, podała mi skrzypce. Zaczęłam grać swój egzamin o życie, a może tylko o jego lepsze warunki niż na bloku 25” – napisała.
W styczniu 1945 r., gdy do Oświęcimia zaczęły się zbliżać oddziały Armii Czerwonej, została wyprowadzona wraz z innymi więźniarkami przez Niemców. Trafiła do obozu Ravensbrueck, a potem Neustadt-Glewe. Wyzwolenia doczekała w maju 1945 r.
Helena Dunicz Niwińska urodziła się w 1915 roku w Wiedniu. Potem jej rodzina przeprowadziła się do Lwowa, gdzie mieszkała do aresztowania w 1943 roku.
Wtedy powróciła do Krakowa. Wojna to był tragiczny rozdział dla całej jej rodziny. Z najbliższych przeżył tylko brat Bolesław. Całe swoje życie poświęciła muzyce. W wieku 10 lat zaczęła się uczyć się gry na skrzypcach w konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego. Potem studiowała pedagogikę, ale cały czas kontynuowała edukację muzyczną. Jak podkreśla, to właśnie muzyka pozwoliła jej przetrwać Auschwitz.
Niedawno pisaliśmy na łamach Gazety Krakowskiej o Helenie Dunicz-Niwińskiej, gdy razem z uczniami jednej ze szkół w Oświęcimiu przystąpiła do próbnego egzaminu z historii i okazała się od nich lepsza.
Oświęcim. 102-latka lepsza z historii od gimnazjalistów i si...
