Sportowcy transpłciowi mogą brać udział w igrzyskach olimpijskich od 2004 roku. A World Athletics właśnie zakazała startów transpłciowym lekkoatletom w rywalizacji kobiet od 31 marca br.!
W ostatnich dniach, zamieszanie medialne wywołał(a) Valentina Petrillo - pierwsza transpłciowa kobieta, która wzięła udział w międzynarodowych mistrzostwach paraolimpijskich kobiet (lekkoatletyczne ME w 2021 roku). Otóż na łamach „Feminist Post” pojawiły się wypowiedzi sportowców niekorzystne dla włoskiej zawodniczki, która – w odpowiedzi – zarzuciła autorkom krytyki nazizm i ksenofobię...
Ostatecznie, po „burzy medialnej”, Petrillo zrezygnował(a) - „ze względów bezpieczeństwa i bezpieczeństwa osobistego” - z udziału w halowych mistrzostwach świata weteranów, które w dniach 26 marca - 1 kwietnia br. odbędą się w Toruniu.
The Queen of Swords
Jak już wspominaliśmy, World Athletics właśnie zakazała startów transpłciowym lekkoatletom w rywalizacji kobiet od 31 marca br. W przypadku zaburzeń rozwoju płci, do startu w kategorii kobiet wymagany będzie odpowiedni poziom testosteronu już na 24 miesięcy przed występem.
Bruce vel Caitlyn Marie Jenner to oczywiście najbardziej znany przypadek transwestyty w sporcie. Ale nie jedyny…
Fallon Fox to amerykańska zawodniczka MMA i pierwsza w tym szowinistycznym towarzystwie, która otwarcie mówiła o swojej odmienności. Już w wieku 5-6 lat zmagał(a) się ze swoją płcią… Z czasem uwierzył(a), że może być gejem, ale w wieku 17 poznał(a) termin „transpłciowość”.
Żył(a) jako heteroseksualny mężczyzna, żeniąc się i mając córkę. Służył(a) w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych, jako specjalista operacyjny na USS Enterprise.
W 2006 roku, Fox udał(a) się do Bangkoku, aby przejść operację zmiany płci, powiększając piersi i dokonać przeszczepu włosów.
- Tak naprawdę Fox nie jest kobietą. Jest transpłciową osobą po operacji. Operacja nie zmieni kości. Patrzysz na dłonie mężczyzny i kobiety, a one są inaczej zbudowane. Są po prostu grubsze, są mocniejsze, twoje nadgarstki są grubsze, twoje łokcie są grubsze, twoje stawy są grubsze. Po prostu mężczyzna jest znacznie silniejszy i kropka… - stwierdził Joe Rogan, amerykański komentator UFC, komik, aktor i prezenter telewizyjny
Ambasador transwestytów
Znana tenisistka, półfinalistka US Open w grze mieszanej w 1979 roku (ze słynnym Rumunem Ilie Nastase), Renee Richards urodziła się jako Richard Raskind, w nowojorskiej dzielnicy Queens. Przez lata określał(a) siebie jako „miły żydowski chłopiec”. Ojciec - David Raskind był chirurgiem ortopedą, matka - jedną z pierwszych kobiet psychiatrów w Stanach Zjednoczonych, profesorem na Columbia University.
Na studiach Richards zaczął przebierać się za kobietę, co w tamtym czasie uważano za perwersję, a transseksualizm klasyfikowano jako formę totalnego szaleństwa. W 1970 roku, poślubił(a) modelkę Barbarę Mole, z którą miał(a) syna Nicholasa. Rozwiedli się w 1975 roku.
Z czasem zdecydował(a) się na zmianę płci.
W 1976 roku, Amerykański Związek Tenisowy zaczął wymagać od zawodniczek badań genetycznych. Renee Richards zakwestionowała tę decyzję, a Sąd Najwyższy Nowego Jorku orzekł na jej korzyść w przełomowej sprawie dotyczącej praw osób transpłciowych. Jako jedna z pierwszych zawodowych sportowców, która zidentyfikowała się jako osoba transpłciowa, została rzecznikiem osób transpłciowych w sporcie. Po przejściu na emeryturę, trenowała m.in. Martinę Navratilovą, którą poprowadziła do dwóch tytułów na Wimbledonu.
Przewaga biologiczna
Laurel Hubbard, to nowozelandzka sztangistka, pierwsza jawnie transpłciowa kobieta, która wzięła udział w igrzyskach olimpijskich (Tokio, 2021). Wówczas liczyła sobie 43 lat i była czwartą najstarszą sztangistką, która wystartowała na najważniejszych zawodach dla każdego sportowca...
W 1998 roku, rywalizując w męskich kategoriach, ustanowił(a) krajowe rekordy juniorów w kategorii +105 kg (dwubój: 300 kg - rwanie: 135 kg - podrzut: 170 kg). W 2012 roku, Hubbard zmienił płeć na żeńską i rozpoczął terapię hormonalną. Pięć lat później, już jako kobieta, wystartowała w mistrzostwach świata w amerykańskim Anaheim, gdzie sięgnęła po tytuł wicemistrzyni świata w wadze +90 kg (w dwuboju 275 kg - rwanie: 124 kg i podrzut: 151 kg)!
Po występie olimpijskim, Laurel Hubbard została skrytykowana przez wielu sportowców, naukowców i działaczy którzy twierdzili, że ma przewagę biologiczną dzięki przejściu przez męskie dojrzewanie. Z drugiej strony, pojawiły się publiczne wyrazy poparcia ze strony m.in. premier N. Zelandii Jacindy Ardern czy ministra sportu Granta Robertsona…
Laurel Hubbard to syn (córka???) Dicka Hubbarda, byłego burmistrza Auckland.
