Wojna w Sudanie, rzeź w Darfurze. Setki ludzi zmasakrowanych przez bojówki RSF

Sudańskie paramilitarne Siły Szybkiego Wsparcia (RSF) zabiły 56 cywilów w mieście Um Kadadah, leżące przy drodze biegnącej ze wschodu do miasta El Fasher, stolicy Darfuru Północnego. Aktywiści z lokalnego komitetu oporu powiedzieli, że mordy „na tle etnicznym” miały miejsce w czwartek i piątek, po tym, jak RSF zajęły miasto, które leży około 180 km na wschód od El Fasher - ostatniego bastionu w Darfurze utrzymywanego przez rządowe Sudańskie Siły Zbrojne (SAF).

Paramilitarne RSF toczą wojnę domową z SAF od kwietnia 2023 r. Armia, na czele której stoi Abdelfattah Al Burhan, utrzymuje kontrolę nad dużymi częściami terytorium na wschodzie i północy, podczas gdy oddziały RSF, dowodzone przez Mohameda Hamdana Dagalo, utrzymują większość Darfuru i części południa. RSF w dużej mierze wywodzą się z milicji arabskich, zwanych dżandżawidami (diabłami na koniach), które przez lata masakrowały w Darfurze cywilów.

Do rzezi w Um Kadadah doszło krótko po tym, jak ponad 100 osób - w tym 20 dzieci - zostało zabitych podczas oblężenia El Fasher i dwóch pobliskich obozów dla uchodźców. Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej podało, że RSF rozpoczęły w piątek „skoordynowane ataki naziemne i powietrzne” na El Fasher oraz obozy Zamzam i Abu Shouk. Ataki na obozy, które doprowadziły również do śmierci dziewięciu pracowników organizacji pomocowych, wywołały powszechne międzynarodowe potępienie i ponowne wezwania do natychmiastowego zaprzestania działań wojennych w trwającym w kraju konflikcie.

RSF ostatecznie zdobyły oba obozy. Łączna liczba osób, które zginęły lub zostały tam ranne od czwartku do soboty wieczór wynosi co najmniej 320, w tym są to zarówno zidentyfikowane ofiary, jak i ciała, które nie zostały zidentyfikowane. Nagrania wideo, na których widać ciała pomordowanych cywilów, wskazują na etniczne tło mordów. Jeden z bojowników RSF określa zabitych jako „falangayat” (termin polityczny używany obecnie przez RSF jako obelga etniczna).

RSF konsekwentnie twierdzą, że obozy dla uchodźców Zamzam i Abu Shok, wraz z innymi wokół El Fasher, są bazami wojskowymi należącymi do sprzymierzonych z armią Wspólnych Sił Ruchów Walki Zbrojnej (JSAMF). Ta koalicja byłych grup rebeliantów z Darfuru obejmuje przede wszystkim Armię Wyzwolenia Sudanu, dowodzoną przez gubernatora Darfuru Minni Arko Minnawiego, oraz Ruch Sprawiedliwości i Równości (JEM), kierowany przez ministra finansów Jibrila Ibrahima.

W oświadczeniu RSF stwierdziły, że przejęły kontrolę nad obozem i rozmieściły uzbrojone jednostki w celu ochrony ludności cywilnej i pracowników organizacji humanitarnych. Grupa paramilitarna zaprzeczyła atakom na cywilów, określając zarzuty jako „propagandę” i twierdząc, że obóz został przekształcony w wojskową bazę operacyjną przez byłych rebeliantów Darfuru sprzymierzonych z SAF.

Obóz Zamzam, położony 15 kilometrów na południe od El Fasher, był ważnym schronieniem dla uchodźców wewnętrznych w niestabilnym regionie, zwłaszcza tych przesiedlonych w wyniku konfliktu w Darfurze w latach 2003-2020, podczas którego armia sudańska i sprzymierzone z nią arabskie bojówki dżandżawidów dokonały masakry setek tysięcy cywilów pochodzenia afrykańskiego.

Podczas gdy Zamzam znajduje się na południe od El Fasher, za liniami frontu RSF, obóz dla uchodźców wewnętrznych Abu Shouk znajduje się na północ od miasta, na obszarze kontrolowanym przez SAF. Abu Shouk, założony w latach 2003-2004, był często celem ataków dronów i ciężkiej artylerii. Według Biura ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA), w styczniu 2025 r. mieszkało tam co najmniej 190 000 osób w 38 000 gospodarstw domowych.

Ataki wywołały powszechne międzynarodowe potępienie i ponowne żądania, aby RSF zaprzestały ataków na El Fasher, jedyne duże miasto w Darfurze, w którym nadal stacjonuje dywizja piechoty armii sudańskiej. Sekretarz Generalny ONZ António Guterres wydał oświadczenie, w którym zdecydowanie potępił zabójstwa ludności cywilnej. Biuro Spraw Afrykańskich Stanów Zjednoczonych również potępiło ataki i wezwało wszystkie strony do ochrony ludności cywilnej i pracowników organizacji humanitarnych, wzywając do otwarcia korytarzy humanitarnych w celu dostarczania pomocy i bezpiecznego przejścia ludności cywilnej uciekającej przed przemocą.

źr. Sudan War Monitor, Middle East Eye