Zmarła Delfina Ambroziak, łódzka wybitna śpiewaczka, wspaniała artystka

Delfina Ambroziak urodziła się w Równem, na Wołyniu. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Łodzi. Przez całą swoją karierę artystyczną związana była właśnie z Łodzią. Debiutowała jeszcze w Operze Łódzkiej, następnie w Teatrze Wielkim w Łodzi święciła największe triumfy w dziesiątkach najważniejszych partii sopranowych. Publiczności zapadła w pamięć m.in. takimi kreacjami, jak tytułowe Lakme i Traviata, Gilda w "Rigoletcie", Mimi w "Cyganerii", Małgorzata w "Fauście" i "Mefistofelesie", Micaëla w "Carmen", Donna Elvira w "Don Giovannim", Eudoksja w "Żydówce", Hanna w "Strasznym dworze" i wieloma innymi. Każda z jej ról i każdy z występów były wspaniałe i niezwykłe - śpiewaczka obdarzona fenomenalnym głosem i techniką, prezentowała również wyjątkową aktorską interpretację, a także wielką urodę oraz niepowtarzalny wdzięk sceniczny.

Wyróżniona licznymi nagrodami i laurami, brała udział w rozmaitych festiwalach muzycznych w kraju i za granicą, m.in.: Warszawska Jesień, Vratislavia Cantans, Poznańska Wiosna Muzyczna oraz w festiwalach w Łańcucie, Krynicy, Kudowie oraz w Salzburgu, Ludwigsburgu, Linzu, Gandawie i Lucernie. Występowała w najbardziej renomowanych salach koncertowych m.in.: Koncertgebouw w Amsterdamie, Santa Cecilia w Rzymie i Carnegie Hall w Nowym Jorku. Została odznaczona między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”, Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W minionym roku otrzymała Honorowy Medal 600-lecia Miasta Łodzi „za działania na rzecz rozwoju Łodzi przyznawany z okazji 600-lecia Miasta”.

W swoim imponującym repertuarze zgromadziła przeszło 40 głównych sopranowych partii operowych oraz ponad 70 pozycji z literatury oratoryjno-kantatowej.

Była cenioną interpretatorką muzyki Krzysztofa Pendereckiego, którego utwory wykonywała w kraju i za granicą, dokonując także wielu nagrań płytowych – była między innymi pierwszą polską Ewą w operze „Raj utracony”. Pożegnaliśmy wspaniałą osobowość, osobę rozmiłowaną w teatrze i sztuce, do końca wierną łódzkiemu Teatrowi Wielkiemu, także jako widz. Wraz z mężem, tenorem Tadeuszem Kopackim, bywali niemal na każdej premierze, mając swoje stałe miejsca na widowni (pierwszym mężem śpiewaczki był muzyk-kameralista prof. Rajmund Ambroziak).

Delfina Ambroziak okazała się także wyśmienitym pedagogiem, z tytułem profesora – jej uczennicami były między innymi doskonale znane z łódzkiej sceny Anna Cymmerman, Małgorzata Kulińska, Joanna Moskowicz, Aleksandra Drzewicka, Aleksandra Okrasa.

Wielce lubiana, niekwestionowana pierwsza dama Opery Łódzkiej, była dla licznych miłośników muzyki nie tylko autorytetem, ostateczną wyrocznią, ale także po prostu przyjaciółką. Uśmiechnięta, ciepła, serdeczna, celnymi uwagami podsumowująca to, czego była świadkiem na scenie, jak i w prozie kultury, otoczona gronem oddanych wielbicieli, rozświetlała łódzką codzienność.

"Dla nas – współpracowników – była wspaniałą osobowością, pełną uśmiechu i dowcipu Postacią i Osobą, z którą nigdy nie można było się nudzić. Była i jest Wielką Gwiazdą, a jednocześnie wspaniałym i dobrym Człowiekiem. Odeszła od nas doskonała Artystka, ceniony Pedagog, uroczy Człowiek i wielka Przyjaciółka Teatru Wielkiego w Łodzi! Maestro… Bez Pani operowa Łódź nie będzie już taka sama" - pożegnał artystkę zespół Teatru Wielkiego w Łodzi.