Kraków. Rozpoczęły się uroczystości pogrzebowe śp. biskupa Tadeusza Pieronka. Potrwają dwa dni [ZDJĘCIA]

W środę, 2 stycznia, w katedrze wawelskiej o godz. 16.00 odbyły się nieszpory, a o 16.30 została odprawiona msza św.

W czwartek, 3 stycznia, o godz. 16.00 odbędzie się msza i pochówek w krypcie biskupów w kościele św. Piotra i Pawła w Krakowie.

Biskup Pieronek urodził się w Radziechowach w 1934 roku. Dzieciństwo miał, zdałoby się całkiem zwyczajne. Duża, kochająca się rodzina, szkoła, po szkole piłka z kolegami, wyprawa na ryby nad Sołę, albo praca w polu. - Trzeba było rodzicom pomóc, bo po wojnie było bardzo ciężko. Rodzina była duża, było nas dziewięcioro. Ojciec przed wojną był kupcem. Po wojnie ojciec znowu otworzył sklep, ale wykończyli go domiarami, takim niszczycielskim podatkiem – opowiadał po latach biskup Pieronek, dodając, że „zboże kosił jeszcze jako kleryk”. Od dziecka chciał zostać księdzem, ale do kościoła chodził też dlatego, by…by zrobić przyjemność ukochanej mamie. - Rodzice pędzili nas do kościoła, ale na nieszpory to nie chciałem chodzić. Jakby to powiedzieć - kościół nie był przymusem, ale trzeba było iść do kościoła, bo... mama chciała. I jak się nie poszło, to nic nie powiedziała, ale czuło się, że jest zawiedziona - wspominał duchowny.

Wpojona przez rodziców miłość do Boga z czasem przerodziła się w powołanie. Na decyzję o wstąpieniu do Wyższego Seminarium Duchowego w Krakowie w 1951 roku, wpływ mógł mieć też wuj Pieronka – ks. Jan Wolny, proboszcz parafii św. Mikołaja w Tarnowie. - Na plebanii u wuja spotykałem wielu wspaniałych ludzi. Bywał tam zaprzyjaźniony z wujem Karol Wojtyła. W 1957 r. do tej parafii trafił jako młody kleryk ks. Józef Tischner… - wspominał po latach w rozmowie z Grażyną Starzak w „Gościu Niedzielnym”.

Równolegle do nauki w Seminarium, Pieronek studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po jego zamknięciu w 1954 roku, kontynuował naukę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1975 na Akademii Teologicznej w Warszawie otrzymał habilitację, a w 1987 tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk prawnych. Jego wiedzę szybko zaczęto cenić w strukturach kościoła, nadając mu kolejne funkcje i stanowiska: Pieronek był m.in. biskupem pomocniczym sosnowieckim (1992-1998), sekretarzem Generalnym Konferencji Episkopatu Polski w latach 1993-1998, przewodniczył Kościelnej Komisji Konkordatowej (to za jego przewodnictwa wprowadzono m.in. małżeństwa konkordatowe) Należał też do Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności. Swą wiedzę i doświadczenie przekazywał studentom, m.in. jako retor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

Postanowieniem prezydenta Polski Bronisława Komorowskiego z 17 kwietnia 2014 r. został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. W 2011 r. otrzymał tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.

Od kilkunastu lat bp Pieronek co piątek publikował felietony w "Gazecie Krakowskiej". Ostatni z nich nadesłał do redakcji "Krakowskiej" w środę, 26 grudnia, o godz. 18.21, z numerem 741. Zawsze przysyłał tekst w środę rano, czasem już we wtorek, a czasem, gdy miał kłopoty z internetem lub wyjeżdżał za granicę, pośredniczyli w tym znajomi. Sumitował się, że to przecież święta, że trochę się pochorował... ale nigdy się nie spóźnił, nigdy nie zawiódł redakcji. A potem przyszła smutna wiadomość o Jego śmierci.

W swoim ostatnim felietonie bp Pieronek jak zwykle nie przebierał w słowach. Podsumowując mijający rok krytykował rozmaite działania polityków, porównując je do destrukcyjnej siły wiatru.