Policjant, który śmiertelnie postrzelił 22-latka, oskarża zwierzchników o zmowę

Czy GS, planuje transmisję na żywo jak wcześniej z  wokandy: 

Sygnatura sprawy: III Kp 1/19 Wydział: III Wydział Karny Data: 2019-02-19 Sala: 53 Godzina: 10:30

Został już tylko tydzień.

Pozdrawiam doktora  Roman Kostiuczuk

W dniu 28.06.2017 o 08:39, maxdal napisał:

W Szczecinie, kilka  takich  "chorych  gwiazd" było. Jedna dalej nie może przestać gwiazdorzy jak słychać i widać a poprawnie raportu o zwolnienie nie potrafił napisać.

O czym ty piszesz nie kilka ale to chyba mowa o setkach czy nawet tysiącach, tabunami chodzą do psychiatryka na Piotra Skargi czy inne poradnie, aż dziwne że pozwalają im chodzić z bronią na lekach

Poniżej tytuł art. w Gs24.

".......Policjant, który śmiertelnie postrzelił 22-latka w Żydowcach straci pracę..."

Gs 24

W dniu 27.06.2017 o 21:09, gosx napisał:

Był też taki policjant co koparką po budowach jeździł będąc na zwolnieniach lekarskich, nie powinno się wliczać czasu przebywania na zwolnieniu lekarskim do wysługi w policji a takich chorowitych należy kontrolować na wzór komisji w ZUS a najlepiej gdyby to wykonywała komisja ZUS, mało osób wie iż policjant może chorować 365 dni i wrócić do pracy, zaległy urlop i znowu rok zwolnienia a byli tacy co przebywali w tej formacji po 5 czy 7 lat

W Szczecinie, kilka  takich  "chorych  gwiazd" było. Jedna dalej nie może przestać gwiazdorzy jak słychać i widać a poprawnie raportu o zwolnienie nie potrafił napisać.

W dniu 27.06.2017 o 11:42, daro_guma napisał:

Bzdury !   Krzysztof O. to cwaniak który przeszedł ze SG do pracy w  Policji !  Już tam chciano go się pozbyć ! On pracę w organach traktował jako zabezpieczenie prawne przed właściwym interesem jakim było sprowadzanie przez niego używanych aut z krajów Unii dla firm komisowych na terenie miasta jak i dla swoich znajomych !!! Często robił to będąc na zwolnieniu lekarskim ! tyle w temacie !  :(

Był też taki policjant co koparką po budowach jeździł będąc na zwolnieniach lekarskich, nie powinno się wliczać czasu przebywania na zwolnieniu lekarskim do wysługi w policji a takich chorowitych należy kontrolować na wzór komisji w ZUS a najlepiej gdyby to wykonywała komisja ZUS, mało osób wie iż policjant może chorować 365 dni i wrócić do pracy, zaległy urlop i znowu rok zwolnienia a byli tacy co przebywali w tej formacji po 5 czy 7 lat

W dniu 29.05.2017 o 15:58, Durdel napisał:

Zanim zaczniesz się wypowiadać radzę poczytać poprzednie artykuły. Ten Policjant użył broni właśnie w obronie własnego życia, przestępca chciał go zabić przy użyciu samochodu który prowadził. 

Bzdury !   Krzysztof O. to cwaniak który przeszedł ze SG do pracy w  Policji !  Już tam chciano go się pozbyć ! On pracę w organach traktował jako zabezpieczenie prawne przed właściwym interesem jakim było sprowadzanie przez niego używanych aut z krajów Unii dla firm komisowych na terenie miasta jak i dla swoich znajomych !!! Często robił to będąc na zwolnieniu lekarskim ! tyle w temacie !  :(

A ja jestem policjantem; Każdy kto zna Krzysztofa O. - nic nie da i cieszy się że go zwolnią!!!! Bo to bardzo zły człowiek był...

Ciekawe jeszcze co nowego wymyśli .

Jestem policjantem Ruchu Drogowego. 12.08.2016r. podczas wykonywania swoich zadań i próbie zatrzymania do kontroli drogowej samochodu, który dwa dni wcześniej nie zatrzymał mi się do kontroli, zmuszony byłem w swojej obronie użyć broni. Niestety w wyniku jej użycia kierujący samochodem, który mnie potrącił, zginął. Pomimo, że procedury zostały zachowane, prokurator po 10 miesięcznym śledztwie postawił mi zarzuty z art 231KK. Ubezpieczenie ochrony prawnej okazało się fikcją bo pokrywa minimalne stawki wg rozporządzenia. Proszę o wsparcie.

​A przełożonych poinformował , czy miał zgodę na zrzutkę - zbiórkę. Nowelizacja z 18.07.2014 r. czy aby dotyczy  tego rodzaju zrzutek- zbiórek.  Dane na IFP Jak z policjanta zrobić szmatę

Publiczne zbiórki pieniędzy są obecnie bardzo popularną metodą gromadzenia funduszy przez różnego rodzaju organizacje pozarządowe, które przeznaczają je na realizację swoich statutowych zadań. Aby zapobiec nadużyciom ze strony osób nieuczciwych tego rodzaju publiczne zbieranie pieniędzy wymaga uzyskania uprzedniego pozwolenia władzy.

ZEBRANO:  14 465 

Z KWOTY: 20 000   TJ.72% KWOTY

Warto przywołać uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 3 kwietnia 1993 r., w którym stwierdzono, iż użycie broni palnej przez policjanta przeciwko innemu człowiekowi winno następować jedynie w sytuacjach uzasadniających takie postąpienie, a nadto w sposób i w trybie przewidzianych odpowiednimi przepisami. Odmienne zachowanie może rodzić odpowiedzialność policjanta za – umyślne czy nieumyślne – skutki, jakie z jego postąpienia wynika.

..funkcjonariusz podejmując decyzję o użyciu broni palnej powinien kierować się szczególną rozwagą, a użycie broni palnej powinno nastąpić po wyczerpaniu innych możliwych środków. W ustawie w treści art. 6 i 7 zostały ujęte zasady użycia broni palnej, które zalecają:  traktować broń palną jako ostateczny środek przymusu bezpośredniego,  używać broni palnej w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę. Są to ogólne dyrektywy wymuszające na funkcjonariuszach określony sposób działania od momentu podjęcia decyzji o zastosowaniu broni palnej do jej użycia przeciwko konkretnej osobie lub jej wykorzystaniu. Obligują one też do przedsięwzięcia wielu czynności mogących zapobiec użyciu broni (np. ostrzegawczych, mediacyjnych). Funkcjonariusz zobowiązany jest zatem do minimalizowania skutków użycia broni palnej (np. w miarę możliwości kierować strzał w nogi). Nie powinno zmierzać zatem użycie broni palnej do pozbawienia życia napastnika. Należy również zachować szczególną ostrożność, jeśli chodzi o osoby postronne. 

Zgodnie z art. 7 ustawy o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, jeżeli użycie środka przymusu bezpośredniego okazało się niewystarczające lub użycie innego środka ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, funkcjonariusz ma prawo do użycia broni palnej wyłącznie w enumeratywnie wymienionych przypadkach. Przy czym zauważyć należy, że każda formacja posiada dodatkowo zawężony własny katalog przesłanek, w których może użyć broni palnej unormowany we właściwej dla niej ustawie. Ustawa w art. 45 wskazuje pięć przypadków użycia broni palnej. Pierwszym przypadkiem jest konieczność odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na: a) życie, zdrowie lub wolność uprawnionego lub innej osoby albo konieczność przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, B) ważne obiekty, urządzenia lub obszary albo konieczność przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, c) mienie, który stwarza jednocześnie bezpośrednie zagrożenie życia, zdrowia lub wolności uprawnionego lub innej osoby, albo konieczność przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, d) nienaruszalność granicy państwowej przez osobę, która wymusza przekroczenie granicy państwowej przy użyciu pojazdu, broni palnej lub innego niebezpiecznego przedmiotu, e) bezpieczeństwo konwoju lub doprowadzenia. Drugim przypadkiem użycia broni palnej jest konieczność przeciwstawienia się osobie: a) niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni, materiału wybuchowego lub innego niebezpiecznego przedmiotu, którego użycie może zagrozić życiu, zdrowiu lub wolności uprawnionego lub innej osoby, B) która usiłuje bezprawnie odebrać broń palną uprawnionemu lub innej osobie uprawnionej do jej posiadania.  Uprawnionymi do posiadania broni palnej są m.in. policjanci, żołnierze, funkcjonariusze innych formacji zmilitaryzowanych (Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Biuro Ochrony Rządu, Straż Graniczna, Służba Więzienna, Służba Celna, Straż Graniczna), członkowie tzw. formacji ochronnych, a także inne osoby posiadające broń palną na mocy pozwolenia wydanego przez właściwy organ28 . Trzecim przypadkiem użycia broni palnej jest bezpośredni pościg za osobą, wobec której użycie broni palnej było dopuszczalne w przypadkach określonych powyżej, bądź istnieje uzasadnione podejrzenie, że popełniła przestępstwo zabójstwa, zamachu terrorystycznego, uprowadzenia osoby w celu wymuszenia okupu lub określonego zachowania, rozboju, kradzieży rozbójniczej, wymuszenia rozbójniczego, umyślnego ciężkiego uszkodzenia ciała, zgwałcenia, podpalenia lub umyślnego sprowadzenia w inny sposób niebezpieczeństwa powszechnego dla życia albo zdrowia.

Warto przywołać uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 3 kwietnia 1993 r., w którym stwierdzono, iż użycie broni palnej przez policjanta przeciwko innemu człowiekowi winno następować jedynie w sytuacjach uzasadniających takie postąpienie, a nadto w sposób i w trybie przewidzianych odpowiednimi przepisami. Odmienne zachowanie może rodzić odpowiedzialność policjanta za – umyślne czy nieumyślne – skutki, jakie z jego postąpienia wynika.

..funkcjonariusz podejmując decyzję o użyciu broni palnej powinien kierować się szczególną rozwagą, a użycie broni palnej powinno nastąpić po wyczerpaniu innych możliwych środków. W ustawie w treści art. 6 i 7 zostały ujęte zasady użycia broni palnej, które zalecają:  traktować broń palną jako ostateczny środek przymusu bezpośredniego,  używać broni palnej w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę. Są to ogólne dyrektywy wymuszające na funkcjonariuszach określony sposób działania od momentu podjęcia decyzji o zastosowaniu broni palnej do jej użycia przeciwko konkretnej osobie lub jej wykorzystaniu. Obligują one też do przedsięwzięcia wielu czynności mogących zapobiec użyciu broni (np. ostrzegawczych, mediacyjnych). Funkcjonariusz zobowiązany jest zatem do minimalizowania skutków użycia broni palnej (np. w miarę możliwości kierować strzał w nogi). Nie powinno zmierzać zatem użycie broni palnej do pozbawienia życia napastnika. Należy również zachować szczególną ostrożność, jeśli chodzi o osoby postronne. 

Zgodnie z art. 7 ustawy o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, jeżeli użycie środka przymusu bezpośredniego okazało się niewystarczające lub użycie innego środka ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, funkcjonariusz ma prawo do użycia broni palnej wyłącznie w enumeratywnie wymienionych przypadkach. Przy czym zauważyć należy, że każda formacja posiada dodatkowo zawężony własny katalog przesłanek, w których może użyć broni palnej unormowany we właściwej dla niej ustawie. Ustawa w art. 45 wskazuje pięć przypadków użycia broni palnej. Pierwszym przypadkiem jest konieczność odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na: a) życie, zdrowie lub wolność uprawnionego lub innej osoby albo konieczność przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, b) ważne obiekty, urządzenia lub obszary albo konieczność przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, c) mienie, który stwarza jednocześnie bezpośrednie zagrożenie życia, zdrowia lub wolności uprawnionego lub innej osoby, albo konieczność przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, d) nienaruszalność granicy państwowej przez osobę, która wymusza przekroczenie granicy państwowej przy użyciu pojazdu, broni palnej lub innego niebezpiecznego przedmiotu, e) bezpieczeństwo konwoju lub doprowadzenia. Drugim przypadkiem użycia broni palnej jest konieczność przeciwstawienia się osobie: a) niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni, materiału wybuchowego lub innego niebezpiecznego przedmiotu, którego użycie może zagrozić życiu, zdrowiu lub wolności uprawnionego lub innej osoby, b) która usiłuje bezprawnie odebrać broń palną uprawnionemu lub innej osobie uprawnionej do jej posiadania.  Uprawnionymi do posiadania broni palnej są m.in. policjanci, żołnierze, funkcjonariusze innych formacji zmilitaryzowanych (Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Biuro Ochrony Rządu, Straż Graniczna, Służba Więzienna, Służba Celna, Straż Graniczna), członkowie tzw. formacji ochronnych, a także inne osoby posiadające broń palną na mocy pozwolenia wydanego przez właściwy organ28 . Trzecim przypadkiem użycia broni palnej jest bezpośredni pościg za osobą, wobec której użycie broni palnej było dopuszczalne w przypadkach określonych powyżej, bądź istnieje uzasadnione podejrzenie, że popełniła przestępstwo zabójstwa, zamachu terrorystycznego, uprowadzenia osoby w celu wymuszenia okupu lub określonego zachowania, rozboju, kradzieży rozbójniczej, wymuszenia rozbójniczego, umyślnego ciężkiego uszkodzenia ciała, zgwałcenia, podpalenia lub umyślnego sprowadzenia w inny sposób niebezpieczeństwa powszechnego dla życia albo zdrowia.

W dniu 02.06.2017 o 14:51, zdziwiony napisał:

Czy tylko wizja emerytury kazała Waści wytrzymać wytrzymać długie lata w tej "patologii"? I co - zasłużona ta emerytura? Mimo tej "patologii? Zgoda na draństwo za pieniądze ma swą nazwę.

Idąc do policji chciał słuzyć społeczeństwu a tam zetknął się z patologią i moim zdaniem miał na myśli w instytucji, którą reprezentował

W dniu 02.06.2017 o 14:40, Eryk napisał:

Cieszę się, że emerytura za pasem, naprawdę się cieszę. Mam dość patrzenia na tą patologię.

Ta patologia, to odnosi się do społeczeństwa- suwerena czy odnosi się do Policji - funkcjonariuszy. Bo nie ,każdy suweren jest funkcjonariuszem ale, każdy funkcjonariusz jest suwerenem.Jakby na to nie patrzeć,to  jest to cóś okropnego czyli:  patologia patologi.