Seul: Kim Dzong Un zabija ludzi za oglądanie teledysków z Korei Południowej. Odbywają się publiczne egzekucje

Korea Północna dokonała publicznej egzekucji co najmniej siedmiu osób za oglądanie lub rozpowszechnianie teledysków K-pop z Korei Południowej, ponieważ maja się rozprawiać z dyktatorem.

Grupa robocza Transitional Justice Working Group z siedzibą w Seulu przeprowadziła wywiady z 683 północnokoreańskimi uciekinierami od 2015 roku, aby pomóc zaznaczyć miejsca na północy, gdzie ludzie byli zabijani w publicznych egzekucjach. W swoim najnowszym raporcie grupa ​​udokumentowała 23 takie egzekucje za rządów Kima.

Od przejęcia władzy Kim atakuje południowokoreańską rozrywkę – piosenki, filmy i seriale telewizyjne – które, jak mówi, psują umysły mieszkańców Korei Północnej. Zgodnie z ustawą przyjętą w grudniu zeszłego roku ci, którzy dystrybuują południowokoreańską rozrywkę, mogą zostać skazani na karę śmierci. Jedną z taktyk represjonowania przez Kima było stworzenie atmosfery terroru poprzez publiczne egzekucje osób uznanych za winnych oglądania lub rozpowszechniania zakazanych treści.

W dalszym ciągu niemożliwe jest poznanie prawdziwej skali publicznych egzekucji w odizolowanym państwie totalitarnym. Ale Grupa Robocza ds. Sprawiedliwości Przejściowej skupiła się na egzekucjach, które miały miejsce od czasu objęcia przez Kima rządów, oraz na tych, które miały miejsce w Hiesan, północnokoreańskim mieście i głównym węźle handlowym na granicy z Chinami.

Tysiące północnokoreańskich uciekinierów do Korei Południowej mieszkało lub przeszło przez Hiesan. To 200-tysięczne miasto jest główną bramą do informacji z zewnątrz, w tym do południowokoreańskiej rozrywki przechowywanej na kartach pamięci komputera i przeszukiwanej przez granicę z Chinami. Dlatego Hiesan stał się przedmiotem wysiłków Kima, aby powstrzymać infiltrację K-popu.

Raport mówi, że z siedmiu egzekucji za oglądanie lub rozpowszechnianie południowokoreańskich filmów wideo wszystkie z wyjątkiem jednej miały miejsce w Hiesan. Obywatele zostali zmobilizowani do oglądania makabrycznych scen, w których urzędnicy nazywali potępione zło społeczne, zanim każdy z nich został uśmiercony strzałami oddanymi przez trzech żołnierzy.
Rodziny straconych często były zmuszane do oglądania egzekucji – czytamy w raporcie.