Dla wielu Oscar Pistorius był bohaterem. Dziś były sportowiec odsiaduje wyrok za zabójstwo swojej dziewczyny

Oskar Pistorius urodził się z poważną wadą kości, w wyniku czego jeszcze jako niemowlę stracił obie nogi. Kilka miesięcy po amputacji, Pistorius dostał pierwsze protezy, które przywróciły mu nadzieję na normalne życie. Pomimo swojego kalectwa mieszkaniec RPA znany był z wielkiego zamiłowania do sportu. Grał w rugby, tenisa, uprawiał boks, ale to bieganie stało się jego pasją. Wielkim wsparciem i otuchą na jego ścieżce do kariery była jego matka. Sportowiec, często przytaczał publicznie jej słowa.

„Prawdziwym przegranym nie jest ten, który jako ostatni dotrze do mety, a ten co siedzi z boku. Ten, który nawet nie próbuje konkurować” – te słowa matki Pistoriusa były jego motywacją.

Sportowa kariera Pistoriusa była imponująca. Zdobył 6 medali na igrzyskach paraolimpijskich i ustanowił rekord wśród niepełnosprawnych w biegach na 100, 200 i 400 metrów. To jednak było dla niego za mało. Wraz ze swoimi prawnikami wywalczył prawo do konkurowania z pełnosprawnymi atletami. W 2007 roku wystąpił jako pierwszy niepełnosprawny biegacz razem ze sprawnymi zawodnikami. Zdobył srebrny medal na lekkoatletycznych mistrzostwach świata w 2011 r. jako członek sztafety RPA w biegu 4x400 m, a podczas igrzysk olimpijskich w Londynie na tym samym dystansie już w indywidualnej rywalizacji dotarł do półfinału.

W RPA uważano go za bohatera. Dla wielu był inspiracją, zwłaszcza dla osób niepełnosprawnych, które w Pistoriusie widziały nadzieję na lepsze. To jednak szybko się zmieniło po tragedii, do której doszło 14 lutego 2013 roku.

10 lat temu w walentyki policja z RPA poinformowała o tragedii, do której doszło w domu słynnego sportowca. Pistorius zastrzelił swoją dziewczynę 29-letnią Reevę Steenkamp. Modelka zginęła na miejscu, a olimpijczyk został oskarżony o zabójstwo. Zaczął się głośny proces sądowy, podczas którego Pistorius twierdził, że strzelał do Reevy, myśląc, że to włamywacz.

„Usłyszałem hałas w łazience i zdałem sobie sprawę, że ktoś w niej jest. Poczułem ogarniające przerażenie. Bałem się zapalić światło. Chwyciłem pistolet kalibru 9 mm, który był pod łóżkiem. W drodze do łazienki krzyczałem, żeby on/oni wyszli z mojego domu, a Reeva zadzwoniła na policję. (…) Nie miałem założonych protez nóg i czułem się wyjątkowo bezbronny. Wiedziałam, że muszę chronić Reevę i siebie. Oddałem strzały w drzwi toalety i krzyknąłem do Reevy, żeby zadzwoniła na policję. (...) Reeva nie reagowała. Kiedy dotarłem do łóżka, zdałem sobie sprawę, że Reevy tam nie ma. Wtedy dotarło do mnie, że to Reeva mogła być w toalecie” – zeznawał Pistorius.

Po tej tragedii świat podzielił się co do opinii na temat sportowca. Jedni go znienawidzili uznając za mordercę, który resztę życia powinien spędzić w więzieniu, inni stanęli w jego obronie, twierdząc, że w kraju, gdzie przestępczość kwitnie, a włamania są na porządku dziennym, niepełnosprawny Pistorius mógł rzeczywiście źle ocenić sytuację, co doprowadziło do tragedii.

Po kilku burzliwych publicznych procesach i zmianach wyroku, Pistorius został finalnie skazany na 13 lat pozbawienia wolności za zabójstwo. Zdecydowały o tym ujawnione rozmowy telefoniczne Pistoriusa i Steenkampm. Modelka w jednej z wiadomości wyznała Pistoriusowi, że się go boi. Okazało się też, że tuż po zabójstwie mężczyzna usunął ze swojego telefonu dane, które mogły mu zaszkodzić w procesie.

Kariera 36-letniego dziś Pistoriusa zakończyła się wraz ze śmiercią jego dziewczyny. Przez trwający proces nie mógł wziąć udziału w mistrzostwach świata w Moskwie w 2013 roku, co było jego marzeniem. Dziś świat sportu już o nim zapomniał. Przestał być bohaterem, a został zabójcą.