Weźmy największy brazylijski koncern Globo, który musiał wyczarterować samolot, by przysłać do Afryki liczącą 150 osób ekipę. Większość się jednak nudziła, bo właściciele stacji spodziewali się cudów, relacji na żywo z treningów, wielu ekskluzywnych rozmów z piłkarzami, tymczasem trener Dunga ograniczył dostęp do kadry i umożliwiał spotkania tylko podczas konferencji. Teraz zbiera cięgi, nawet większe, niż zasłużył, bo dziennikarze z Brazylii mogą wreszcie rozładować frustrację. Ciekawie jest zawsze po meczach Hiszpanów. Nie tylko ze względu na piękne reporterki. Dziewczyna Ikera Casillasa wcale nie musiałaby wygrać, gdyby zorganizować konkurs Miss Dziennikarek.
Po każdym meczu zawodnicy mają obowiązek przejść przez strefę wywiadów. Według regulaminu FIFA nie muszą się zatrzymywać. Hiszpanie zatrzymują się zawsze. Taka kultura, bo w tym kraju media są potęgą. Do tego stopnia, że na wychodzących z szatni zawodników czeka przedstawiciel jednej ze stacji radiowych i trzyma telefon komórkowy. Gdy podejdzie do niego oczekiwany piłkarz, wręcza mu słuchawkę i w ten sposób prowadzący audycję w studiu w Hiszpanii ma okazję kilkanaście minut po meczu porozmawiać na żywo z Villą czy Torresem.
Najprzyjemniej było u Włochów, którzy urządzili sobie jedną wielką dyskotekę. Przy biurze prasowym koło bazy swojej drużyny wstawili stół do gry w piłkarzyki, kelnerki serwowały, pizzę, spaghetti, no i wino. Wszystko za darmo, a w sali obok wynajęta wokalista śpiewała włoskie i afrykańskie piosenki.
My swojej bazy nie mieliśmy, poczekamy cztery lata. I mam nadzieję, że na pytanie, skąd jesteś, w większości przypadków nie będę już słyszał zwrotnej odpowiedzi: "Holland?".
Więcej na Fotoblogu z RPA oraz w serwsie Mundial na Ekstraklasa.net - jakbyś tam był!
