Kraków. Tak teraz wygląda kamieniołom Libana. Niezwykłe miejsce! Jest tu nawet staw 07. 09. 2022 ZDJĘCIA

Przypomnijmy, że w kamieniołomie Libana - a nie Liban, bo jego nazwa pochodzi od nazwiska właściciela, krakowskiego przemysłowca prowadzącego tam wapiennik, Bernarda Libana - wapienie wydobywano już od XIV wieku.

Ostatecznie kamieniołom zamknięto w 1986 r. i przekazano nowo powstałej fundacji miejskiej „Centrum Edukacji Kulturowej i Ekologicznej”. Planowała ona przekształcić kamieniołom w „Podgórski Zespół Wypoczynkowy”. Brak środków finansowych i protesty przeciwników tego centrum spowodowały, że projektu nie zrealizowano, a kamieniołom przekazano Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej.

Piece do wypalania wapieni, stalowe młyny i inny sprzęt niszczeją, a kamieniołom zarasta drzewami. Jaka będzie przyszłość?

.

Uchwałę w tej sprawie, przygotowaną przez prezydenta Krakowa, przyjęli jednogłośnie radni na sesji Rady Miasta, 31 sierpnia.

- Jednym z najistotniejszych walorów przyrodniczych obszaru kamieniołomu jest różnorodność zbiorowisk roślinnych – roślinności drzewiastej, roślinności siedlisk wodnych, wilgotnych oraz muraw naskalnych, będących siedliskiem wielu rzadkich i chronionych gatunków zwierząt - podkreślają w magistracie.

Na terenie kamieniołomu Libana i w jego najbliższym sąsiedztwie występuje łącznie 286 gatunków roślin naczyniowych, a także blisko 40 rzadkich i chronionych gatunków zwierząt. Dużą wartość przyrodniczą posiadają również występujące tam naturalne i antropogeniczne składniki przyrody nieożywionej: skały, formy powierzchni terenu, gleby oraz wody powierzchniowe i podziemne wraz z procesami, które je tworzą i modyfikują.

Na obszarze użytku ekologicznego zabrania się:

• - niszczenia, uszkadzania lub przekształcania obiektu lub obszaru;
• - wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym lub przeciwpowodziowym albo budową, odbudową, utrzymywaniem, remontem lub naprawą urządzeń wodnych;
• - uszkadzania i zanieczyszczania gleby;
• - dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli zmiany te nie służą ochronie przyrody albo racjonalnej gospodarce rolnej, leśnej, wodnej lub rybackiej;
• - likwidowania, zasypywania i przekształcania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy oraz obszarów wodno-błotnych;
• zmiany sposobu użytkowania ziemi;
• - wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu;
• - umyślnego zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia nor, legowisk zwierzęcych oraz tarlisk i złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania czynności związanych z racjonalną gospodarką rolną, leśną, rybacką i łowiecką;
• umieszczania tablic reklamowych.