Kreml w strachu: Niemieckie rakiety mogą zmienić obraz wojny na Ukrainie. Kijów czeka na Taurusy

The Telegraph podkreśla zmianę w niemieckiej polityce pod rządami kanclerza Friedricha Merza, który wyraził gotowość dostarczenia zaawansowanego systemu uzbrojenia, pod warunkiem uzyskania zgody sojuszników, takich jak Wielka Brytania i Francja.

Ta sytuacja sygnalizuje możliwą eskalację zachodniej pomocy wojskowej dla Ukrainy, mającej wzmocnić jej zdolności do uderzania głęboko w terytoria Rosji.

Rakiety Taurus, dzięki wyrafinowanej konstrukcji i precyzji, mogą zmienić strategię walki na Ukrainie, ale rodzi też pytania o reakcję Rosji i jedność Europy.

Taurus KEPD 350, opracowany przez Taurus Systems GmbH — spółkę MBDA Germany i szwedzkiego Saab Bofors Dynamics — to pocisk manewrujący odpalany z powietrza, który jest w służbie Luftwaffe od 2005.

Ważący 1400 kilogramów pocisk ma długość 5,1 metra i zasięg ponad 500 kilometrów, co pozwala mu atakować cele głęboko za liniami wroga.

Jego silnik turbowentylatorowy napędza go z prędkością poddźwiękową, a jego profil lotu często poniżej 50 metrów utrudnia wykrycie go przez systemy radarowe.

Najważniejszą cechą pocisku jest głowica bojowa, zaawansowana i zoptymalizowana pod kątem celu, 480-kilogramowy dwustopniowy system zaprojektowany do pokonywania twardych celów, takich jak bunkry i centra dowodzenia. Początkowy ładunek głowicy tworzy punkt wejścia, umożliwiający detonację ładunku wtórnego wewnątrz celu, maksymalizując zniszczenia.

Naprowadzanie odbywa się za pomocą kombinacji GPS, nawigacji bezwładnościowej i systemów odniesienia terenu, co zapewnia dużą precyzję.

W przeciwieństwie do innych pocisków manewrujących, Taurus jest wyposażony w inteligentną głowicę bojową, która może dostosować się do różnych materiałów docelowych, zwiększając wszechstronność w stosunku do ufortyfikowanej infrastruktury.

Taurus jest podobny do brytyjskich Storm Shadow i francuskich SCALP-EG, które zostały dostarczone Ukrainie i użyte do ataku na cele rosyjskie.

Storm Shadow o zasięgu 250 kilometrów i SCALP-EG o podobnych możliwościach okazały się skuteczne, ale nie mają rozszerzonego zasięgu i wyspecjalizowanej głowicy bojowej Taurusa.

Amerykański ATACMS, inny system dostarczony Ukrainie, ma zasięg do 300 km, ale jest pociskiem balistycznym o innym profilu lotu, co czyni go bardziej podatnym na zaawansowaną obronę powietrzną, taką jak rosyjski S-400.

Zdolność Taurusa do lotu na niskich wysokościach i unikania wykrycia daje mu wyjątkową przewagę, szczególnie w przypadku silnie bronionych celów.