Dla świata arabskiego Hezbollah to jedyna siła, której Izrael się boi – mówi etnograf i komentator polityki bliskowschodniej Paweł Rakowski. Wskazuje, że „pierwsza runda starcia, czyli lata 1985-2000, zakończyła się wycofaniem Izraela z Libanu . Bez negocjacji, bez politycznego układu, pod naporem szyitów”.
Druga runda starcia, to była 33-dniowa wojna w 2006 roku. De facto też była porażką atomowego mocarstwa w starciu z polityczną partią będącą jednocześnie organizacją terrorystyczną.
Wojna Hezbollahu z Izraelem?
To jest młot wiszący nad głową Izraela. Te szyickie wioski przy granicy Libanu z Izraelem, to ciągłe zagrożenie atakami – mówi Rakowski. Ale podkreśla też, że celem Hezbollahu „nie jest kwestia palestyńska, ich celem nie jest zniszczenie Izraela. Ich celem jest ochrona irańskiego programu atomowego, irańskiego programu rakietowego, irańskiego reżimu”.
P
ełnoskalowe starcie Izraela z Hezbollahem? „To byłaby zupełnie inna wojna niż w Gazie. Trwałaby tylko kilka tygodni, ponieważ żadna ze stron dłużej nie wytrzyma takiej siły ognia przeciwnika”. Jak podkreśla Rakowski, „doktryna Nasrallaha głosi: lotnisko za lotnisko, port za port, dzielnica za dzielnicę”. To daje przewagę Hezbollahowi. Dlaczego? „W Izraelu musi być gospodarka, musi być port, musi być nowoczesna infrastruktura, naukowa, technologiczna, przemysłowa. W Libanie tego nie ma”.
- Usta Iranu, czyli Hassan Nasrallah, nie ukrywa, co jest celem Hezbollahu. Żeby działać tak, by w pewnym momencie Żydzi opuścili Izrael – mówi gość programu Punkt Zapalny.
