Sędziowie z Poznania przeciwko zmianom kadrowym ministra Ziobry

- Przekazywanie opinii publicznej wybiórczych danych statystycznych prowadzi do nieprawdziwych wniosków, co do pracy odwołanych prezesów. Wywołuje to efekt równy manipulacji. Tego rodzaju praktyki są niezgodne z dobrymi obyczajami - wynika z niedawnej uchwały zgromadzenia przedstawicieli sędziów poznańskiego Sądu Okręgowego.

Za tą uchwałą głosowało 87 sędziów, jeden był przeciw, czterech się wstrzymało.

W dokumencie stwierdzono również, że powołanie przez ministra Ziobrę dwóch nowych prezesów poznańskich sądów rejonowych odbyło się bez konsultacji ze środowiskiem sędziowskim oraz bez poszanowania jego głosu.

Na początku stycznia nowymi prezesami poznańskich sądów zostali Kamil Antkowiak i Danuta Felińska-Żukowska. Sędzia Antkowiak zaczął kierować Sądem Rejonowym Poznań Nowe Miasto. Jednak szybko podał się do dymisji.

- Składając rezygnację podał powody osobiste. Przypuszczamy, że zaważył ostracyzm ze strony innych sędziów. Krytycznie oceniono przyjęcie przez niego nominacji. Zrezygnował tuż przed spotkaniem, na którym dziękowano poprzedniemu prezesowi sądu na Nowym Mieście

- mówi nam jeden z poznańskich sędziów.

Kamila Antkowiaka na stanowisku zastąpił inny poznański sędzia Wojciech Wieczorkowski.

Danuta Felińska-Żukowska nie zrezygnowała ze stanowiska prezesa sądu na Starym Mieście. Jej postać wzbudza kontrowersje. Od prawie 11 lat uczestniczy w sądowym sporze z sąsiadami. Sprawą zajął się sąd, w którym pracuje. Jej mąż, znany urzędnik, przed laty notarialnie obiecał sąsiadom budowę drogi, ale się z tego nie wywiązał. Sędzia nie poczuła się zobowiązana obietnicą męża. Sprawa długo trwa również dlatego, że wraz z mężem odwoływała się od różnych niekorzystnych dla siebie decyzji sądu wyjaśniającego spór.

Ciekawostką jest fakt, że w 2013 roku pani sędzia chciała odejść w stan spoczynku. Trwał wówczas spór części sędziów z ówczesnym ministrem Gowinem. Niektórzy sędziowie twierdzili, że wskutek decyzji polityków stracili prawo do orzekania w sądach rejonowych. „Powstrzymywali się” od pracy. Dziś Felińska-Żukowska przedstawia to jako dowód, że potrafi podejmować niezależne decyzje. Ale inni sędziowie spekulują, że kilka lat temu chciała wykorzystać spór z ministrem do odejścia z sądu.

Pani prezes nie odpowiedziała nam, dlaczego w 2013 roku zamierzała skorzystać ze stanu spoczynku. Ostatecznie nie zezwolono jej na odejście z pracy. Została w wydziale gospodarczym. Na początku tego roku dostała awans na prezesa.

Krytyczną uchwałę o zmianach kadrowych w sądzie przyjęli już także... jej podwładni z Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto. Równie krytycznie wypowiedzieli się sędziowie z Nowego Miasta. W obu przypadkach uchwały przeszły wyraźną większością głosów.

Kolejna sporna kwestia dotyczy obsady Krajowej Rady Sądownictwa. Znaczna część środowiska sędziowskiego uważa, że rada, po zmianach w prawie, została upolityczniona przez rządzący PiS. Dlatego odradza sędziom kandydowanie do nowej KRS. Inne zdanie miał sędzia Marek Jaskulski, jedyny poznaniak, który zgłosił się do bojkotowanej rady. W efekcie stowarzyszenie sędziów Iustitia, protestujące przeciwko upolitycznieniu sądów, chce wykluczyć go ze swoich szeregów. Podobnie jak sześciu innych sędziów działających w Iustiti, którzy zgłosili się do KRS.

Głosowanie nad wykluczeniem sędziego Jaskulskiego ze stowarzyszenia ma się odbyć w przyszłym miesiącu.

Sejm w tym tygodniu ma głosować nad kandydaturami do KRS. Na 15 miejsc zgłoszono 18 osób. PO, Nowoczesna i PSL bojkotują obsadę KRS.

Kolejne zgromadzenia sędziów podejmują uchwały krytyczne wobec zmian w sądownictwie. Ale w mediach związanych z władzą pewnie wyczytamy, że „nadzwyczajna kasta nie odpuszcza” i „słychać kwik odrywanych od koryta”. W czasach „dobrej zmiany”, w imię chrześcijańskiej miłości, przeciwnikom reform są przypinane różne łatki. A jak określić zwolenników „dobrych zmian”? Jako prawych i sprawiedliwych, czy może jako niekompetentnych karierowiczów?

Nowym prezesem Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto została sędzia, która od 11 lat uczestniczy w sporze z sąsiadami. Zaczęło się od notarialnej obietnicy jej męża ws. budowy drogi. Potem zrobił z gęby cholewę. Skończyło się na niekończącej się sprawie sądowej, w której sędzia i jej mąż nie wykonują niekorzystnych dla nich postanowień.

Inna poznanianka przed laty miała nie dostać posady w sądzie, bo jej niestabilność orzecznicza i błędy zagrażały dobru wymiaru sprawiedliwości. W sądzie została, a „dobra zmiana” wyniosła ją aż na stanowisko prezesa Trybunału Konstytucyjnego. Albo jedyny poznaniak kandydujący do Krajowej Rady Sądownictwa. Wyniki jego pracy także nie powalają na kolana. Ale w KRS ma znaleźć swoje miejsce.

Do jakiej sprawiedliwości prowadzą „dobrozmianowe” reformy, widać w prokuraturze. Niedawno media informowały, że trzech prokuratorów wyjaśniających wypadek byłej premier Beaty Szydło zrezygnowało ze sprawy. Bo chcieli postawić zarzuty „innym osobom”, ale przełożeni mieli inną koncepcję. Taką, że winny jest wyłącznie młody kierowca Sebastian K. W tym samym postępowaniu biegłą opiniującą świadków została psycholog, której mąż startował wcześniej w wyborach z listy PiS. Tej samej listy, z której kandydowała premier Szydło. Chyba nie trzeba dodawać, że opinia tej „niezależnej” ekspertki wpisywała się w rządową narrację o wypadku.

„Dobra zmiana” jeszcze się trzyma, tym bardziej, że zapewnia awanse niewspółmierne do kompetencji.