Jednak dziś znów stajemy w obliczu tyranii. Siły, które 80 lat temu zrównały Warszawę z ziemią, po raz kolejny powstają. Już teraz zrównują z ziemią miasta na całej Ukrainie. Historia uczy nas jednej rzeczy: źli ludzie nie pozostają tylko u siebie. Jeśli nie są kontrolowani, przenoszą konflikty dalej. Dziś musimy na nowo odkryć odwagę, poświęcenie i wizję tych, którzy stanęli do walki w Warszawie w 1944 roku.
Europa zbyt długo korzystała z dywidendy pokojowej powstałej po zimnej wojnie. Traktowaliśmy amerykański parasol bezpieczeństwa jako pewnik, a jednocześnie tworzyliśmy niebezpieczne zależności od reżimów autorytarnych w Moskwie i Pekinie. Równocześnie Europa zaniedbała inwestycje we własną twardą siłę, własną bazę wojskową, technologiczną i przemysłową. Polska i kraje bałtyckie ostrzegały nas przed tymi zagrożeniami przez całe pokolenie, ale większość Europy naiwnie pozwoliła, by nadzieja wzięła górę nad lekcjami płynącymi z historii.
Dziś nie żyjemy już w erze, w której możemy korzystać z pokojowej dywidendy. Żyjemy w czasach, gdy kształtuje się nowy światowy porządek. Europejska dywidenda pokojowa stała się długiem zaciągniętym na naszym bezpieczeństwie. A windykatorzy właśnie do nas przyszli, żeby ten dług odebrać. Przez ponad 10 lat Stany Zjednoczone prosiły Europę to, żeby ona wzięła odpowiedzialność za własne bezpieczeństwo - podczas gdy Waszyngton mógłby skupić się na egzystencjalnym wyzwaniu, jakim jest dla niego wzrost komunistycznych Chin.
Europa uznawała, że można pogodzić to, czego pogodzić się nie da. Myśleliśmy, że nasza pozycja jako supermocarstwa regulacyjnego ochroni nas we wrogim świecie. Ale widać, że regulacje nie zapewniają konkurencyjności. Same przepisy nie sprawią, że będziesz odgrywał istotną rolę w świecie rywalizacji o władzę. Dziś Europa jest narażona na nadciągające geopolityczne burze. NATO powróciło do swojego głównego celu: zapobiegania rosyjskiej agresji. Ale tym razem NATO musi zrealizować tę misję w sytuacji, gdy pojawiają się wątpliwości wobec amerykańskiego przywództwa. Mamy do czynienia z prezydentem USA, który używa gróźb i przymusu, aby osiągnąć swoje cele.
W odpowiedzi Europa musi teraz szybko zrobić trzy rzeczy. Po pierwsze, musimy dostosować europejskie gospodarki do realiów wojennych. Oznacza to podjęcie trudnych decyzji w ministerstwach finansów. Oznacza to fundamentalne przemyślenie sposobu myślenia i niełatwe decyzje w ministerstwach finansów poszczególnych krajów o tym, w jaki sposób pozyskiwać technologie obronne. To wymaga również pogłębionych dyskusji z prywatnymi instytucjami finansowymi, aby uzyskać więcej pieniędzy na obronność. Inwestycje w obronność to inwestycje w pokój.
Po drugie, Europa musi wziąć na siebie odpowiedzialność za zabezpieczenie wschodniej flanki wolnego świata. Oznacza to zabezpieczenie Ukrainy i stanięcie po stronie odważnych mężczyzn i kobiet walczących tam o naszą wolność. Każde porozumienie pokojowe musi być sprawiedliwe dla Ukrainy, musi gwarantować jej bezpieczeństwo, integralność terytorialną i prawo do samostanowienia.
Po trzecie, musimy skupić się na wzmocnieniu sojuszu demokracji w Europie poprzez rozszerzenie więzi gospodarczych i politycznych z wolnymi narodami na całym świecie. Te działania powinny się rozpocząć od Indii i objąć cały region Indo-Pacyfiku.
Jednak przede wszystkim, jeśli chcemy, aby Stany Zjednoczone wspierały bezpieczeństwo Europy, musimy pokazać, że możemy również wspierać bezpieczeństwo Ameryki interesy bezpieczeństwa chociażby poprzez obronę wolności i demokracji Tajwanu. Wybieramy jak Jan Nowak Jeziorański, że chcemy wspierać naszą wolność i demokrację. Ostatecznie pokój jest cenny - ale to wolność ceny nie ma.
Powyższy tekst jest zapisem przemówienia, jakie Anders Fogh Rasmussen wygłosił odbierając Medal Kuriera z Warszawy przyznany mu przez Muzeum Powstania Warszawskiego. Rasmussen jest trzecim laureatem tej nagrody.
Skróty od redakcji
