Opieka paliatywna

Opieka w hospicjum obejmuje zwalczanie bólu, leczenie innych dolegliwości, pielęgnację chorego i wspieranie jego rodziny. Pracują tu lekarze, pielęgniarki, fizjoterapeuci, na miejscu jest też pracownik socjalny, psycholog i osoba duchowna. Opieka paliatywna jest dostępna w oddziałach szpitalnych, hospicjach stacjonarnych, przychodni medycyny paliatywnej, a także w domu chorego.

Aby skorzystać z opieki hospicyjnej, konieczne jest skierowanie od lekarza prowadzącego chorego
w szpitalu lub lekarza pierwszego kontaktu, a także pisemna zgoda samego pacjenta na objęcie taką
opieką. Niestety, czasami znalezienie miejsca w hospicjum jest bardzo trudne.

Jest to rodzaj hospicjum, które działa przy szpitalu. Są tu kierowani pacjenci z innych oddziałów: wewnętrznego, onkologicznego, chirurgii. Wszystkie formalności związane z przeniesieniem pacjenta
załatwia placówka szpitalna. Jednak skierowanie na taki oddział jest wystawiane tylko wtedy, gdy nie
ma już nadziei na poprawę stanu pacjenta, a jego stan i inne przypadłości (np. odleżyny) wymagają
opieki placówki szpitalnej.

Placówki stacjonarne raczej nie przypominają zwykłych szpitali, starają się stwarzać pacjentom bardziej przyjazne, domowe warunki. Formalności związane z przyjęciem do hospicjum stacjonarnego są identyczne jak w przypadku szpitalnych oddziałów medycyny paliatywnej.

To specyficzna forma opieki paliatywnej, kiedy zespół hospicyjny zajmuje się chorym w jego domu.
Zespół taki udziela pomocy pacjentom w promieniu 30 km od swej siedziby. Korzystającym z opieki hospicjum domowego zapewnia się przynajmniej dwie wizyty lekarskie w ciągu miesiąca, wizyty pielęgniarskie w zależności od potrzeb, ale nie rzadziej niż dwa razy w tygodniu. Dodatkowo przysługują odwiedziny psychologa, pracownika socjalnego, fizjoterapeuty, duszpasterza i wolontariusza, które ustala się w zależności od potrzeb pacjenta.

Do zadań poradni należy opieka nad chorymi, którzy samodzielnie mogą dotrzeć na miejsce, a także wizyty domowe u pacjentów pozbawionych takiej możliwości, ale rzadziej niż dwa razy w tygodniu. Jeśli chorzy wymagają ciągłej opieki w domu lub częstszych kontaktów z lekarzem, trzeba rozważyć możliwość skorzystania z opieki hospicjum domowego.

Wiele osób przewlekle chorych na zaawansowaną i postępującą chorobę odczuwa ból, czasami niezwykle silny. Największy ból występuje przy chorobach nowotworowych i jest on bardzo trudny do pokonania. Warto pomyśleć o cierpieniach osoby, którą się opiekujemy, i zadbać o to, by nie cierpiała. Do poradni leczenia bólu skierowanie wystawia lekarz pierwszego kontaktu lub lekarz specjalista w przypadku, gdy standardowe leczenie przeciwbólowe jest nieskuteczne lub gdy chory ma wskazania do inwazyjnych metod leczenia. Jeśli pacjent nie radzi sobie z bólem, może otrzymać skierowanie do takiej poradni na własne życzenie. W wielu renomowanych przychodniach oprócz środków farmakologicznych stosuje się także metody alternatywne - akupunkturę, neurostymulację, psychoterapię i rehabilitację.
W Polsce działa około 200 poradni leczenia bólu, a ponad 20 posiada certyfikat Polskiego Towarzystwa Badania Bólu. Certyfikaty otrzymały poradnie, które spełniają określone kryteria - zatrudniają anestezjologa i pielęgniarkę, korzystają z psychometrii bólu, stosują ilościową i jakościową metodę oceny bólu, mają na swym wyposażeniu sprzęt do resuscytacji,
mogą przeprowadzać zabiegi rehabilitacyjne, fizykalne, neuromodulacyjne i anestezjologiczne.

CZYTAJ TEŻ:

Wsparcie dla osób starszych i niepełnosprawnych
Osoby wymagające szczególnej opieki medycznej
Dodatki pielęgnacyjne