Estonia bierze HIMARS, IRIS-T i K9, ale to za mało. Oficerowie wskazują na luki w obronie

Latem tego roku dotrą zakupione dla Estońskich Sił Obronnych wyrzutnie rakietowe M142 High Mobility Artillery Rocket System, a następnie rozpocznie się szkolenie jednostek EDF wyznaczonych do obsługi HIMARS. Dostarczone mają być też systemy obrony powietrznej średniego zasięgu IRIS-T. Jak donosi program publicznego nadawcy ERR, „Aktuaalne kaamera”, do końca tego roku powinna też dotrzeć większość zamówionych samobieżnych armatohaubic K9 Thunder.

Zastępca przewodniczącego Komitetu Obrony Narodowej Riigikogu (parlamentu Estonii), pułkownik rezerwy Leo Kunnas powiedział „Aktuaalne kaamera”, że to wszystko dobrze, ale 48 haubic nie wystarczy dla planowanych trzech batalionów. - Krytycznym minimum byłyby 72 takie systemy uzbrojenia. Na Ukrainie widzieliśmy, że siła ognia artyleryjskiego musi być większa. Nie możemy również zapominać o moździerzach 120 mm i 81 mm; każda kompania, która zajmuje pozycję obronną, musi być w nie wyposażona – mówi płk Kunnas.

Wnioski z wojny na Ukrainie wyciąga też inny oficer rezerwy. Płk Hannes Toomsalu wskazuje, że na przykład po stronie plusów jest to, że rosyjskie samoloty zasadniczo nie wlatują nad terytorium Ukrainy, a rosyjska marynarka wojenna nie jest już skuteczna operacyjnie na Morzu Czarnym. Jednak w Zatoce Fińskiej widać dużą aktywność Rosjan, niebo w sąsiedztwie Estonii roi się od dronów, potencjalnie wystrzeliwanych z rosyjskiej „floty cieni”.

- Kiedy Finlandia i Szwecja przystąpiły do NATO, stwierdzono, że Morze Bałtyckie jest teraz jeziorem NATO. Ale trzeba tu zaprowadzić porządek. Nie można po prostu zarzucić kotwicy w dowolnym miejscu. Finowie dobrze się spisali. Zrobili to, co należało zrobić. My, Estończycy, moglibyśmy zrobić to samo - ale z czym? – tak Toomsalu odnosi się do sprawy tankowca Eagle S, zauważając, że Estonia nie ma odpowiednich sił morskich.

źr. ERR