Teatr narodowy dekalog

„Dekalog” w Narodowym zaskakuje dyskursywnością, otwartością na pytania. To nietypowe dla czasów, gdy na scenach dominują ideologiczne deklaracje. Tu mamy ducha...

Typowość wielu sytuacji jest w Koronacji” oczywista. Jednak choć to JUŻ BYŁO, przed wrażeniem banału ratuje potoczystość narracji i mocno sarkastyczne poczucie...

Teksty Kaczkowskiego, talent aktorski Majewskiego, Mateckiego i Mariotti, muzyka Mateusza Wachowiaka. Śmiać się będziecie podczas „Wieczoru Trzech Coachów” w...

Zaczyna się to prawie jak teatr absurdu. A przecież jest to równocześnie teatr popularny, przejrzysty, w którym każdy z nas może się przejrzeć. To nie zarzut,...

Wciąż się zastanawiam, czy Redbad Klynstra, jeśli chciał nas zaprosić do debaty serio na temat cech Polaków, powinien wystawiać akurat „Ciężkie czasy” Michała...

Co roku z różnych miejsc Polski zjeżdżają się do Lublina teatry szkolne, aby grać Szekspira po angielsku. Nie dość, że kilkunastolatkowie muszą się mierzyć ze...

Komunistyczna NRD jest tu tylko komercyjnym pretekstem, co budzi moje wątpliwości. Ale miałbym więcej oporów wobec tej farsy, gdyby ją zagrano w stylistyce...

Daję Marcinowi Hycnarowi dużego plusa za tematyczną odwagę. Przenosząc na scenę Spektaklove brytyjski film „The Party”, kpi sobie z progresywnych elit.

Jak mówi Jan Englert, „Mizantrop” Molière’a to tekst inteligentny, więc warto go wystawić dla niego samego. Zabawa formą, zabawa w teatr, udaje się pod...

Białorusin Mikołaj Piginin czaruje nas w „Romantyczności” wyobraźnią Polaka i Litwina Adama Mickiewicza inspirowaną białoruskim folklorem. O czym to jest? O...

W kilku momentach miałem wrażenie, że Adam Sajnuk dotyka znaków czasu. A jednak „żONa” Jade-RoseParker ślizga się po wierzchu problemów, a jako komedia jest...

Dostajemy starą powieść Orzeszkowej opowiedzianą w konwencji baśni, chwilami prześmiewczej, chwilami poetycznej. Ale czy bajką jest tu mocny ładunek fascynacji...

Czy „Odyseja” to tylko przypomniana nam groza świata dawnych wyobrażeń, gdzie czarownice, syreny i cyklopi wyrażali lęk przed nieznanym? Czy męka ludzi będących...

Pochwały za solidne wykonanie nie zmieniają jednak mojego sceptycyzmu wobec „Fanatyków Prawdy”. Dotknięto czegoś ważnego, ale nie wychodząc poza mocno...

Wraz z premierą „Amadeusza” w reżyserii Anny Wieczur dostaliśmy teatr zrobiony z rozmachem, z wyczuciem formy, teatr pełen radości, jaką daje rozkręcanie...

Goldoni wciąż jest popularny. Daje nam burze w szklance wody. Ale mamy tam też opowieść o człowieku, który próbuje okiełznać ludzką naturę. To chyba postać...

Ten tekst, komunikatywnie podawany przez aktorów Teatru Dramatycznego, jest jednak czymś więcej niż publicystyka, i czymś więcej niż sztuczka formalna. Piszę o...

Można do woli debatować, czy podstawowa reżyserska sztuczka Grzegorza Wiśniewskiego, cudzysłów dotyczący historycznych realiów, jest szczęśliwa. Bo przecież...

Ewa Bułhak i jej wspaniałe studentki dają nam w bezpretensjonalnym spektaklu muzycznym lekcję empatii.

Wychodziłem jednak z teatru pod wrażeniem. Murawicki nie uległ pokusie łatwej doraźności. Jego inscenizacja była „o czymś” i „po coś”. Powracała do mnie myśl o...

Dobry to spektakl, który wbrew moim obawom omija rafy publicystyki. Szczęśliwy, godny respektu to teatr, który nie zatraca wrażliwości na Czechowa, nie używając...