To jest rewolucja młodych, ich mit założycielski

Wiem też, że niestety bardzo często mężczyźni zostawiają kobiety same sobie w takich wypadkach, co jest wyrazem zwykłego tchórzostwa i postępowania, które dla mnie jest niegodne. Co do werdyktu Trybunału Konstytucyjnego i dramatu rodziców, którzy są rodzicami chorego dziecka, nie potrafię się inaczej zachować niż milczeć. Uważam również, że dlatego człowiek ma wolną wolę, żeby w takich wypadkach samemu podejmować decyzje. Żadne prawo, żadne zakazy nie powinny zmuszać nikogo do czegokolwiek. Do heroizmu ponad ludzkie siły. Rodzice chorego dziecka powinni mieć możliwość dokonania wyboru i zawsze będzie on dramatyczny. Nikt niepostawiony w takiej sytuacji nie zrozumie tego dramatu i nikt nie powinien za nich decydować.

Niemniej patrząc na protesty przeciwko wyrokowi trybunału, trudno mi pozbyć się przygnębienia i smutku. Myślę, że byłyby one znacznie skuteczniejsze, gdyby były pozbawione rażącej wulgarności, a całkowicie nieakceptowalne są dla mnie profanacje. Trzeba jednak powiedzieć – to jest rewolucja młodych ludzi, stąd rządzi się innymi prawami, co też staram się zrozumieć. Bliska mi osoba powiedziała, że protestuje, bo walczy o wolność.

Konsekwencje dla obozu władzy będą znacznie większe niźli ewentualne korzyści, jeśli przeprowadzono taką kalkulację

Tak młodzi ludzie rozumieją dziś wolność i nawet jeśli jest to sprzeczne z rozumieniem wolności i walki o nią przez starsze pokolenia, trzeba się z tym pogodzić, bo tak po prostu jest. Tylko konsekwencją jest nie tylko odrzucenie „starego” świata, ale też symboli, które do tej pory były wspólne i tworzyły wspólnotę. Znamienne było pomazanie sprayem pomnika Armii Krajowej. Czy teraz rocznica wybuchu dajmy na to Powstania Warszawskiego będzie taka sama jak w latach poprzednich? Obawiam się, że już nie.

Pytanie, które nurtuje i powraca, to: dlaczego właśnie teraz, w tym momencie została odpalona ta wojna. Przecież było jasne i oczywiste, że zakończy się to masowymi protestami. Dlaczego Trybunał Konstytucyjny właśnie teraz, w apogeum pandemii zdecydował się zająć dopuszczalnością przerywania ciąży w sytuacji uszkodzenia płodu, skoro poprzedni wniosek przez wiele lat był schowany do „zamrażarki”. Wystarczająco długo zajmuję się polityką, żeby wiedzieć, że najczęściej przełomowe wydarzenia dzieją się z dwóch powodów. Z głupoty albo z przypadku. Trudno oprzeć się wrażeniu, że oba czynniki odegrały tutaj kluczową rolę.

Konsekwencje dla obozu władzy będą znacznie większe niźli ewentualne korzyści, jeśli ktokolwiek przeprowadzał taką kalkulację. Naruszenie kompromisu aborcyjnego obowiązującego w Polsce otwiera drogę do zupełnie innych podziałów, wzdłuż zupełnie nowych linii. PiS traci bezpowrotnie młodych wyborców, nie wyobrażam sobie, co musiałoby się stać, żeby ich odzyskać. A masowość protestów, od dużych miast po małe miasteczka, każe w ogóle zastanowić się nad stabilnością obozu władzy. Do tego mieliśmy absolutnie katastrofalne wystąpienie prezesa Jarosława Kaczyńskiego, dolewające oliwy do ognia, zupełnie inną, tonującą narrację zaprezentowali premier Mateusz Morawiecki i prezydent Andrzej Duda. Prezes Kaczyński w tej sprawie całkowicie stracił słuch społeczny, ba, uważam również, że jego brat, świętej pamięci Lech Kaczyński miałby zupełnie inną wrażliwość.

Wreszcie last but not least. To wszystko, co dzieje się w Polsce, ukazało również całkowity upadek autorytetu hierarchów Kościoła katolickiego. Nasi biskupi sami na to zapracowali, pracowicie ukrywając przypadki pedofilii wśród księży i wykazując się odrażającą niechęcią do rozliczeń z bolesnych spraw. Lata uwikłań, przeróżnych, od polityki po skrywanie przestępców, życia w świecie własnej pychy dają taki efekt, jaki obserwujemy na ulicach. W zestawieniu z pandemią te masowe protesty budzą też inną refleksję. Na naszych oczach kończy się świat, jaki znaliśmy. Nie wiem, jaki będzie ten nowy, ale z pewnością inny.