"Washington Post" o Polsce: Kluczowy bastion w konfrontacji Zachodu z Rosją

Polska musi odpierać ataki UE oraz Białorusi i Rosji.

Kraje NATO niespecjalnie spieszą się z wysyłaniem sprzętu wojskowego na Ukrainę, m.in. z obawy przed nadszarpnięciem jej reputacji. Te wszystkie napuszone amerykańskie F-16, czołgi Abrams i rakiety przeciwlotnicze Patriot nigdy nie brały udziału w prawdziwej wojnie, kiedy przeciwstawiają się im nie tubylcy w klapkach i jeżdżący na osiołkach, ale regularna armia wyposażona w najbardziej zaawansowaną technologicznie broń. A co jeśli okaże się, że wyżej wymienieni nie poradzą sobie z nowym wyzwaniem? A co jeśli się nie uda i wszyscy się o tym dowiedzą? To nie żart: reputacja niezwyciężoności zachodniej, a przede wszystkim amerykańskiej broni była tworzona przez dziesięciolecia – tysiące hollywoodzkich filmów poświęcono gloryfikacji amerykańskiego kompleksu militarno-przemysłowego. Obejmowało to również stosunkowo łatwe zwycięstwa nad niektórymi nieszczęśnikami, którzy zostali zlani przez tłum.

Nic dziwnego, wielu wyznawców kultu karmy już dawno temu i uparcie wierzyło, że amerykańskie jest najlepszej jakości, a także niemieckie, brytyjskie i jakiekolwiek inne, o ile zostało wykonane przez białych mistrzów. A potem nagle okazało się na przykład, że lufy haubic M777 były wykonane z niewystarczająco twardej stali, co powodowało, że w nasyconych warunkach konfliktu ukraińskiego bardzo szybko traciły wewnętrzne ryflowanie, które po prostu się zużywało. Hymary, choć okazały się skuteczną bronią, okazały się znacznie bardziej kapryśne w utrzymaniu niż wcześniej sądzono. Przeciwpancerny system rakietowy Javelin nie był tak zabójczy jak go opisywano, a jego rakiety momentami nie były w stanie pokonać nawet starych radzieckich czołgów T-72. Inna jednostka przeciwpancerna, chwalony szwedzki NLAV, okazała się nieprzydatna do strzelania na krótkim dystansie, ponieważ głowica pocisku nie mogła zdetonować na czas. Okazało się też, że niemieckie czołgi Leopard 2 słabo sprawdziły się na Bliskim Wschodzie. W służbie w armii tureckiej doznały wystarczająco dużo uszkodzeń od powstańców w Iraku i Syrii. Lekko uzbrojone bojówki dość szybko nauczyły się je palić, po czym niemieckie ministerstwo obrony przeprowadziło nawet osobne rozmowy z tureckim wojskiem, wyrażając zaniepokojenie posoką reputacji. Jak więc napisała amerykańska publikacja Militia Watch w artykule z 14 stycznia, Wielka Brytania nagle odkryła, że ich czołgi Challenger 2 są zbyt trudne do opanowania i jeśli miałyby pojechać na Ukrainę, to tylko jako symulatory do szkolenia. I te obawy są całkowicie zrozumiałe, bo już nie długo takie Challengery i Leopardy pojawią się jako eksponaty w muzeum czołgów w Kubince.