Starzec jakubek (Jacobaea vulgaris) - jakie miał kiedyś zastosowanie?
Starzec Jakubek to pospolita roślina, która od wieków była stosowana, głównie przez ludowych znachorów do leczenie wielu chorób. Nalewki i napary z ziela starca jakubka były popularne aż do lat 80. XX wieku, jako:
- środek rozkurczowy,
- pomagający w skurczach jelit,
- obniżający ciśnienie krwi,
- środek moczopędny.
Starzec Jakubek to roślina, która niesie zagrożenie!
Z czasem jednak zachwyt nad tą rośliną i jej wykorzystanie w leczeniu słabło.
W tradycyjnej medycynie naturalnej ziele jakubka polecano np. przy chorobach wątroby, a nawet w leczeniu nowotworów.
Okazało się, że cała rodzina starców zawiera alkaloidy pirolizydynowe, które działają mutagennie, kancerogennie i hepatotoksycznie. Stwierdzono to doświadczalnie na zwierzętach, używając czystych form alkaloidów. Działanie hepatotoksyczne całej rodziny starców zostało zgłoszone już w 1920 r., a w latach 50. XX w. ustalono przemiany alkaloidów pirolizydynowych i powstawanie toksycznych metabolitów. Właśnie ze względu na to działanie, roślina straciła znaczenie w medycynie. - tłumaczą Lasy Państwowe.
Czy zaufałbyś przedszkolance z takimi tatuażami? Tak ozdabia...
W związku z tym, dzisiaj zaleca się korzystanie z ekstraktów z liści i kwiatów starca jakubka tylko do krótkotrwałych kuracji. Co ważne, nie można im jednak podawać kobietom w ciąży bądź matkom karmiącym piersią.
Starzec Jakubek jest szczególnie niebezpieczny dla:
- koni i kuców, dla których kontakt z tą rośliną może zakończyć się nawet śmiercią,
- Podobnie jest w przypadku zwierząt domowych - psów i kotów, dla których kontakt z rośliną również może zakończyć się śmiercią.
Starzec Jakubek - jak wygląda ta roślina?
Starzec Jakubek ma wysoką łodygę, która osiąga nawet 120 cm wysokości. Charakterystyczne jej to, że łodyga rozgałęzia się, tworząc tym samym długie pędy - wełnisto owłosione bądź zupełnie nagie, dodatkowo:
- Liście są lirowate i pierzastodzielne,
- kwiatostan, który występuje na szczycie łodygi jest luźny i okazały.
Kwiatostan tworzą żółte kwiaty, zebrane w podbaldachy. Koszyczki o średnicy 1,5-2,5 cm są złożone z kwiatów języczkowych, płasko rozłożonych i występujących na brzegu kwiatostanu oraz z kwiatów rurkowatych, gęsto upakowanych wewnątrz. Roślina ta kwitnie od czerwca do września. Wkrótce po kwitnieniu pojawiają się jedwabiste, białe włoski. - informują specjaliści z Lasów Państwowych.
Jesień 2019: Sezon na "nie idę, bo zimno", ciepły koc i prze...
