Paulina miała udar i walczy o życie. Trwa zbiórka na jej leczenie

Po pierwsze – współczuję tej kobiecie i jej bliskim. Życzę jej zdrowia i powrotu do normalnego życia.

Po drugie – życzę nam wszystkim, by każdy chciał normalnego życia. Pragnął go. Życia, gdzie lekarz ma zamiar i leczy KAŻDEGO, kto zwrócił się do niego o pomoc. Nie domniema, nie podejrzewa i nie sądzi po sobie – że pijany/a, naćpany/a i tp.

Życzę życia, gdzie każdy myśli nie tylko o sobie, ale i o otoczeniu. Bo w chwili, gdy jesteśmy zdrowi i wszystko z nami ok – zapominamy o otoczeniu. Czasem zachowujemy się okrutnie, a gdy dopadnie nas coś, nie ma nikogo, kto by nam pomógł. Życzę życia, gdzie NFZ leczy ludzi, bo to oni płacą składki, gdzie lekarz prywatnie może zacząć przyjmować, gdy jego «bezpłatni» pacjenci uzdrowili się dzięki jego działaniom, a nie dzięki losowi i temu, co dały geny.

Osobiście przeżyłem sytuację, gdy zjadłem konserwę i o mało nie odleciałem do przodków. Przyjechałem do izby przyjęć w Chodzieży w nocy – kpiny sobie robili, że to noc z niedzieli na poniedziałek i że wymioty się zdarzają. Ale raczej nie pięciogodzinne z drętwieniem kończyn. Uratował mnie nie lekarz, bo on zapisał mi proszek na hydratację organizmu, uratowała mnie wiedza. Kilka kryształów nadmanganianu potasu rozpuszczonych w szklance wody i wypitych na neutralizację anaerobów (bladoróżowy roztwór) i rosyjski środek Polisorb w dawce 5-krotnie większej od zalecanego w ciągu nocy. Dopiero gdy usłyszeli to, i to, że to jest przyczyną, dlaczego jeszcze siedzę tutaj i gdy zobaczyli legitymację dziennikarską w moich rękach – zaczęli brać to poważnie. Ale i tak musiałem z półgodziny jeszcze poczekać na lekarza, który czuwał w królestwie Morfeusa.

Usłyszawszy, co zażyłem i w jakim celu, uznał, że to ryzykowne, ale na tyle skuteczne, że nie pozostaje mu nic, tylko zapisać mi coś na odzyskanie nawodnienia.

NFZ ma się ocknąć i zacząć inwestować w zdrowie ludzi, a nie trzymać w miastach szpitali, które miejscowi mieszkańcy nazywają – umieralnia. Bo tak w tej chwili (05.2019), niestety, jest. Jak widać z powyższego artykułu o tej nieszczęsnej dziewczyny.

Zdrowia jej, a nam – umysłu, który pozwoli odłączyć się od TV i zacząć myśleć samodzielnie. Wiele rzeczy się odkrywa.