Pan Radek - likwidator WSI. Kombinował, zmieniał zdanie, popierał i zarazem przeszkadzał

I tak myśląc o tych słowach niemal codziennie zachodzę w głowę przyglądając się aktywności medialnej Radosława Sikorskiego. Przyznam się wam: ja go kiedyś nawet trochę lubiłem. Nie zapomnę tych naszych rozmów z panem Radkiem o Lechu Wałęsie, Matyldzie Sobieskiej podstawionej Aleksandrowi Hallowi, Wojciechu Jaruzelskiem, a nawet o nieszczęsnym Józefie Becku… Na początku 2006 r. poznał nas ze sobą śp. Janusz Kurtyka i – pewnie to wiecie – obaj panowie zaproponowali mi już wówczas „przejęcie” Centralnego Archiwum Wojskowego.

I wszystko było na dobrej drodze…, ale towarzystwo oblegające ministra Sikorskiego, któremu przewodził przedziwny LWP-owiec gen. Józef Buczyński robiło wszystko by ten pomysł utopić. Więc razem z prezesem Kurtyką postanowiliśmy dłużej „nie kopać się z koniem”. Ale najważniejsze było jednak moje doświadczenie późniejsze i nasze stałe relacje związane z likwidacją WSI, bo bez ówczesnego ministra obrony narodowej nie zrobiłbym dosłownie nic!

I tę współpracę w likwidacji tej kompletnie niepoważnej i skompromitowanej służby cenię sobie najbardziej, pomimo tego, że raz po raz minister Sikorski kombinował, zmieniał zdanie, popierał i zarazem przeszkadzał… Ostatecznie jednak dzieło zostało zwieńczone jego własnoręcznym podpisem pod podziałem majątku pomiędzy nowe służby: Służbę Kontrwywiadu Wojskowego i Służbę Wywiadu Wojskowego.

Moja pamięć, wsparta ostatnio licznymi dyskusjami (także z posłami sejmowej komisji ds. służb specjalnych) oraz lektura dokumentów (w większości jawnych) pozwoliły mi po części odtworzyć proces, którego z niezrozumiałych względów wypiera się dziś pan Radek, powtarzając swoje wynurzenia o „smrodzie Wschodu”, który kazał mu w ogóle nie angażować się w likwidację WSI. „Taki młody, a taka beznadziejna pamięć” – westchnął mój kolega na słowa pana Radka, zachęcając mnie do opisania jak było naprawdę.

Wprawdzie po przesłaniu panu Radkowi pisma przedsądowego, wzywającego do wycofania się i przeprosin za formułowane publicznie kłamstwa o powołaniu Tomasza L. „na wniosek Sławomira Cenckiewicza”, nasz oksfordczyk jakby ucichł i już niechętnie powraca do swoich nerwowych szarż medialnych z pierwszych dni grudnia 2022 r.

Pozostało mu jedynie linkowanie od czasu do czasu bredni Jana Pińskiego z Wieści.24, no i ma się rozumieć antykatolickich bolszewików z ZSMP-PZPR-LWP-WSI, które uprawia wulgarny trolling na twitterze. Ale chwali się, że płk. Wiesława Dziepaka z LWP-Zarządu II-WSI i Platformy Obywatelskiej, co wsparł swym intelektem i świadectwem żółto-niebieską stację od łowienia Grand Pressów, jednak nie propaguje! Szacuneczek.

Ale do rzeczy… czyli garść likwidacyjnej faktografii, która odświeży pamięć panu Radkowi i lepiej przygotuje go do procesu sądowego. A zasługi pana Radka w likwidacji WSI, w sensie formalnym rzecz jasna, były olbrzymie! Ukazuje to poniższe skrótowe kalendarium likwidacji WSI (skupiam się wyłącznie na relacji pana Radka z Komisją Likwidacyjną WSI):

• 22 VII 2006 – zarządzenie ministra obrony narodowej Radosława Sikorskiego nr 20 w sprawie powołania Komisji do spraw likwidacji WSI oraz wyznaczenia jej przewodniczącego – Sławomira Cenckiewicza [załącznik z pełnym składem];
• 28 VII 2006 – zarządzenie ministra obrony narodowej R. Sikorskiego nr 21 określające kompetencje podsekretarza stanu w MON – Antoniego Macierewicza [chodziło wyłącznie o nadzór nad WSI do 30 IX 2006 r.];
• 31 VII 2006 – przewodniczący Cenckiewicz przekazał do akceptacji ministrowi Sikorskiemu Harmonogram prac Komisji Likwidacyjnej WSI;
• 1 VIII 2006 – zarządzenie ministra obrony narodowej R. Sikorskiego nr 23 w sprawie sposobu realizacji zadań Komisji Likwidacyjnej;
• 18 VIII 2006 – pisemna prośba przewodniczącego Cenckiewicza do ministra Sikorskiego o powołanie nowych członków Komisji Likwidacyjnej w związku z rezygnacją z pracach Komisji trzech członków [akceptacja R. Sikorskiego w dniu 22 VIII 2006 r.];
• 22 VIII 2006 – wniosek przewodniczącego Cenckiewicza do ministra Sikorskiego w sprawie uzupełnienia składu Komisji Likwidacyjnej [akceptacja R. Sikorskiego w dniu 28 VIII 2006 r.];
• 29 VIII 2006 – zarządzenie ministra obrony narodowej R. Sikorskiego nr 24 w sprawie współdziałania Szefa WSI z Pełnomocnikiem do spraw organizacji SKW i Pełnomocnikiem do spraw organizacji SWW oraz z Komisją do spraw likwidacji WSI;
• 30 VIII 2006 – prośba przewodniczącego Cenckiewicza do ministra Sikorskiego o wydanie formalnego zarządzenia MON ws. powołania nowych czterech członków Komisji Likwidacyjnej;
• 8 IX 2006 – zarządzenie ministra obrony narodowej R. Sikorskiego MON nr 27 zmieniające zarządzenie w sprawie powołania Komisji do spraw likwidacji WSI oraz wyznaczenia jej przewodniczącego [chodzi o powołanie nowych członków Komisji];
• 15 IX 2006 – informacja przewodniczącego Cenckiewicza dla ministra Sikorskiego o prowadzonej inwentaryzacji w różnych strukturach WSI;
• 15 IX 2006 – przewodniczący Cenckiewicz poinformował ministra Sikorskiego, że ostateczna propozycja podziału etatów i nieruchomości WSI pomiędzy SKW i SWW będzie gotowa na 23 IX 2006 r.;
• 18 IX 2006 – zarządzenie ministra obrony narodowej R. Sikorskiego nr 28 zmieniające zarządzenie w sprawie powołania Komisji do spraw likwidacji WSI oraz wyznaczenia jej przewodniczącego [powołanie nowego członka];
• 28 IX 2006 – decyzja ministra Sikorskiego nr 392 w spawie powołania Grupy Zabezpieczenia Materiałowo-Technicznego do rozliczenia Zobowiązań i Majątku WSI [płk Tadeusz Bloch – szef Grupy];
• 22 IX 2006 – przewodniczący Cenckiewicz złożył ministrowi Sikorskiemu propozycje podziału etatów pomiędzy SWW i SKW (w oparciu o przeprowadzone wcześniej opinie i konsultacje);
• 25 IX 2006 – przewodniczący Cenckiewicz złożył ministrowi Sikorskiemu propozycje dotyczące podziału pozostałości planu finansowego z 2006 r., majątku, funduszu operacyjnego i nieruchomości WSI pomiędzy SWW i SKW;
• 27-28 IX 2006 – przewodniczący Cenckiewicz złożył ministrowi Sikorskiemu propozycje w sprawie podziału kilku komórek organizacyjnych WSI;
• 29 IX 2006 – Minister Obrony Narodowej dokonał podziału nieruchomości, środków trwałych i obrotowych, pozostających dotychczas w dyspozycji WSI pomiędzy SKW i SWW;
• 30 X 2006 – pismo przewodniczącego Cenckiewicza do ministra Sikorskiego z informacją o złożeniu marszałkowi Sejmu RP „Sprawozdania z działalności Komisji Likwidacyjnej…” z 30 X 2006 r.

Szkoda, że wiele innych spraw nie dotyczy bezpośrednio Komisji Likwidacyjnej, bo opisałbym także jak ochoczo minister Sikorski dawał swoje upoważnienia na dostęp do informacji niejawnych dla osób tak nielubianych dzisiaj jak Bogusław Nizieński, Jan Olszewski, Piotr Bączek…, że o nadaniu statutu SKW, którą kierował Macierewicz, nie wspomnę… Pst!

W każdym razie za tamten wysiłek, za przyłożenie ręki do likwidacji tej post-Sowiecji, bez względu na wszelkie zawahania i późniejsze kłamstwa (wynikające zapewne jedynie z zaników pamięci) bardzo Panu Marszałkowi-Ministrowi Radosławowi Sikorskiemu dziękuję! I jak zawsze, służę w odświeżaniu pamięci.

rs