Spis treści
Izerska zupa pokrzywowa – smak tradycji i natury
Zupa z młodych liści pokrzywy to danie nieco zapomniane, a jednak niezwykle wartościowe – pełne witamin, lekkie i idealne na wiosenne przesilenie. W Górach Izerskich wraca do łask dzięki Stacji Turystycznej „Orle”, gdzie jest serwowana od wiosny aż do początku lata. Przygotowywana z sezonowych warzyw i świeżo zebranej pokrzywy, ma nie tylko wyjątkowy smak, ale też górski charakter.
Tradycyjnie gotowana jest na bulionie warzywnym lub wywarze z wędzonych kości, a jej tajemnicą są dodatki: zeszklona cebula, lubczyk i ugotowane na twardo jajko. To wszystko tworzy połączenie, które syci, rozgrzewa i naprawdę zachwyca.
Jak samodzielnie przygotować zupę z pokrzyw?
Jeśli masz ochotę poczuć się jak mieszkaniec karkonosko-izerskich dolin, zacznij od zebrania pokrzywy – najlepiej od kwietnia do czerwca, kiedy jest młoda i pełna smaku. Pamiętaj o rękawiczkach, bo świeża pokrzywa parzy!
Potrzebujesz m.in.: ziemniaków, marchwi, pietruszki, selera, cebuli, przypraw i oczywiście liści pokrzywy – około 3-4 litrów świeżych. Warzywa gotujesz osobno, cebulę szklisz na maśle, a pokrzywę podsmażasz i blendujesz. Na koniec wszystko łączysz w garnku z wywarem i gotujesz razem jeszcze kilka minut.
Podawaj koniecznie z jajkiem na twardo, świeżym lubczykiem i kleksem ze śmietany – dzięki temu zupa będzie pełna aromatu i treści.
Składniki na 5 litrów zupy:
1,5 kg ziemniaków,
4 marchewki,
3 pietruszki,
pół korzenia selera,
3 średniej wielkości cebule,
ok. 3-4 l młodych liści pokrzywy,
bulion warzywny lub ok. 1 kg wędzonych kości (według uznania),
masło,
ziele angielskie,
liść laurowy,
sól i pieprz do smaku.
Sposób przygotowania krok po kroku:
Zacznij od obrania i pokrojenia w kostkę warzyw – marchewki, pietruszki i selera. Cebulę posiekaj.
W garnku zalej pokrojone warzywa wodą (około centymetr ponad ich poziom) i gotuj do miękkości, uważając, by ich nie rozgotować. Odcedź ugotowane warzywa, zachowując wodę z gotowania.
W osobnym garnku przygotuj bazę zupy. Jeśli wybrałeś wersję mięsną, umieść w garnku wędzone kości, zalej wodą i dodaj ziele angielskie oraz liść laurowy. Gotuj na wolnym ogniu, aby uzyskać aromatyczny wywar. W wersji wegetariańskiej zagotuj bulion warzywny.
Obierz i pokrój w kostkę ziemniaki. Dodaj je do gotującego się wywaru lub bulionu.
Na patelni rozpuść masło lub rozgrzej olej i podsmaż na nim posiekaną cebulę, aż się zeszkli. Dodaj ją do ugotowanych warzyw (marchewki, pietruszki, selera) i zblenduj razem na gładką masę, wykorzystując wodę z ich gotowania, aby uzyskać odpowiednią konsystencję. Tak przygotowaną zupę krem dodaj do garnka z ziemniakami i wywarem.
Teraz czas na gwiazdę dania – pokrzywę. Starannie przebierz młode liście pokrzywy i dokładnie je umyj. Na tej samej patelni, na której smażyła się cebula, rozpuść odrobinę masła. Dodaj umyte liście pokrzywy i podsmażaj je, podlewając niewielką ilością wody z gotujących się warzyw, aby nie wyschły. Gdy liście zmiękną, zblenduj je na gładką masę i dodaj do garnka z zupą.
Zalej zupę pozostałą wodą z gotowania warzyw (jeśli jest taka potrzeba, aby uzyskać preferowaną gęstość). Całość gotuj jeszcze przez około 5 minut.
Na koniec dopraw zupę do smaku solą i świeżo zmielonym pieprzem.
Nie masz czasu na gotowanie? Wpadnij do Orlego!
Jeśli nie masz możliwości zebrać pokrzywy lub po prostu wolisz delektować się gotowym daniem – odwiedź Stację Turystyczną „Orle” w Górach Izerskich. Tamtejsza wersja zupy pokrzywowej od lat zachwyca turystów – i to nie bez powodu. Klimat schroniska, świeże powietrze i porcja zupy serwowana na gorąco sprawiają, że smakuje jeszcze lepiej.
Izerska zupa pokrzywowa to prosty sposób na odrobinę gór w twojej kuchni. To nie tylko smaczne i pożywne danie, ale też hołd dla natury i tradycji regionu. Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się ją ugotować samodzielnie, czy spróbować jej w izerskim schronisku – ten smak z pewnością zapadnie ci w pamięć. Smacznego!
Źródło: Piotr Gryszel, Emil Mendyk i Przemysław Wiater, Kuchnia Ducha Gór, czyli Smaki Karkonoszy (Jelenia Góra: 2020)
